De laatste wedstrijd voor de winterstop en het trainingskamp bracht ons Victoria uit Vlaardingen, een voor ons onbekende ploeg die het moeilijk hebben in de reserve 1^e klas als we naar de ranglijst kijken.

Zoals vorige week al gemeld te hebben dat we het tegen ploegen die onder ons staan het gewoon moeilijk hebben, kwam nu ook weer uit. Daar kwam nog bij dat wij, door felheid en inzet van hun kant, er zeker in het begin van de wedstrijd niet aan te pas kwamen. Al in minuut 4 kregen we de 1 – 0 om onze oren en dat zag er om het netjes te zeggen behoorlijk onbeholpen uit. Zeg maar dat we gewoon stonden te slapen (misschien te maken met het lichtjesfeest, wie weet). Gelukkig kwam het antwoord snel want 6 minuten later kreeg Joey de bal uit een breedte pass en drukte hij met enige mazzel af en zo stond de eindstand (dat wisten we toen nog niet al op het scorebord) al vast.

Maar voor het zover was gebeurde er best nog wel wat, al was de wedstrijd op zich, in vergelijking met vorige week, beduidend minder van onze kant. Geen van de ploegen kreeg een duidelijk overwicht, al moet worden gezegd dat onze tegenstander iets beter was, maar dat kwam niet door beter te voetballen maar door hun tomeloze inzet en wij lieten dat gewoon toe. Echte kansen kwamen er aan beide kanten niet al maakten we het ons zelf behoorlijk moeilijk door het verfoeide tikkie breed en tikkie terug eindeloos door te voeren.

De tweede helft begonnen we precies hetzelfde als onze tegenstander want nu lieten we zien dat wij ook felheid en inzet kunnen tonen (ik vermoed in de rust een donderspeech van Marco) en dat bracht zeker in het begin wat kansjes met zich mee. Want 3 keer na elkaar kreeg Huib een paar mogelijkheden maar was het elke keer net niet. De zeer jonge en ik weet het zeker zeer aardige grensrechter van V dacht dit gaat niet goed en vanaf dat moment ging zijn vlag gewoon omhoog bij elke aanval van ons (mijn excuses aan hem voor de gebezigde woorden door mij sorry) en jammer genoeg ging de scheids er in mee. In de laatste 15 minuten van de wedstrijd lieten we ons toch weer aftroeven door hun felheid en we mogen best zeggen dat we goed weg kwamen want in de eerste plaats redde Jari ons een paar keer en zeker 2 keer was het gelukkig zo dat de aanvaller van hun faalde voor een haast open goal en zo haalde we wederom een gelijkspel en staan we op 13 punten beduidend meer als vorig jaar bij de winterstop maar toch met gevoel het hadden er zeker 4 a 5 meer moeten zijn.

Rest mij nog te melden dat Charlotte (je weet wel die van de Pynas) het nodig vond om mij na te doen met lelijke woorden (notabene naar Ricardo) en tot slot een ieder hele fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar te wensen.

Opstelling: Jari Boon, Ronald Arkesteijn, Bram Scheffers, Jeroen Arkesteijn (Ricardo Straver), Bret Rijnsburger, Jan de Baat, Wesley Lagrauw, Luuk Vreugdenhil, Huib van Barneveldt (Max de Vetten), Joey van Hemert (Julian Tinbergen), Samuel de Haas.