MVV ’27 VR1 – Naaldwijk VR2 (3-1)

Meiden de wedstrijd tegen Nalek Vr2. Een team met allemaal ervaren, iets oudere dames die vroeger heel hoog gespeeld hebben en die het van hun gedisciplineerde spel moeten hebben. Een echt heel goed samenspelend team normaal gesproken, die de bal altijd heel makkelijk rondspelen. Uiteraard had ik jullie daarop voorbereid en dat plan hebben jullie echt uitzonderlijk goed uitgevoerd.

Ik zou wel eens iets negatiefs willen zeggen, maar wederom deze week ook niet. Jullie bleven echt gedisciplineerd voetballen met en voor elkaar. Ik was verrot van het coachen aan mijn kant, mijn voeten branden al in mijn schoenen, maar jullie waren na afloop helemaal verrot van jullie inzet op dat vreselijke warme kunstgras, jullie voeten hebben in brand moeten staan. De uitvoering vandaag met het middenveld opvangen met onze linksbuiten of spits deden jullie perfect. Met de omschakeling schoven jullie ook direct weer door en dan zag ik de poppetjes gewoon staan op de plaats die we afgesproken hadden. Ook de oefening van donderdag op het buitenspel staan. Jullie doen het gewoon uitvoeren, jullie maakten dat stapje terug of hielden in en versnelden dan. Natuurlijk gaat het niet altijd goed en vlagt iemand te snel waarbij de scheids het overneemt, maar het feit dat jullie het uitvoeren, geweldig. Dan de wedstrijd op zich.

We begonnen heel scherp en stonden eigenlijk al direct binnen 10 minuten op 2 kansen, waarbij het gewoon al 2-0 had kunnen staan. We hadden ook afgesproken dat we ze conditioneel kapot zouden spelen en dat deden jullie. We bleven heerlijke combinaties uitvoeren en zoals eerder gezegd aan mijn kantje kon ik heerlijk coachen, ik stond soms wel eens voor de dug-out bij de tegenstander te coachen en dacht dan, oh effe terug. Maar de heerlijke combinaties, met inspelen, eronder komen, driehoekje op middenveld, laten vallen en de lange bal, echt heerlijk. Doordat we vaak ons middenveld zoals gezegd moesten versterken met inzakken van onze spits/linksbuiten was het bij de omschakeling vaak effe wachten op versterking. Maar doordat jullie dat zo snel deden konden we met combies en ook doorschuiven van onze voorstopper direct met overwicht op hun laatste dame komen. Hun laatste dame stond er ongeveer 10 meter achter zodat er altijd meerdere mogelijkheden waren om te combineren. La schoof door, Eef nam over, inspelen op de 16, Marink ervoor komen, schot, keeper niet klemvast en Ro erbij voor de rebound en de 1-0 is een feit, heerlijk. Jullie blijven druk zetten en eigenlijk is de 2-0 een kwestie van afwachten. Achterin wordt er ook weer goed samengespeeld, er is steeds iemand die aanspeelbaar is, waardoor de rust wordt gevonden en we weer kunnen omschakelen naar de posities. Weer een heerlijke steekbal, kijken, aannemen, en spelen (KAS principe), Ro kijkt, neemt aan en waarbij ik denk, dat wordt een lobje over de keepster, had ze al gekeken en Marink gezien, paasje opzij en Marink 2-0. Wat een wedstrijd zeg. We krijgen ook nog een heerlijke vrije trap op 25 meter en Charel erachter, proberen maar. Schot, we zien de bal zakken en over de keepster gaan, maar de bal spat uiteen op de lat, zonde. In de kleedkamer ook nog aangegeven vooraf om zo min als mogelijke corners weg te geven, maar soms kan het niet anders. Een minuut voor de pauze krijgen ze een corner en inderdaad heel lullig gaat die erin, 2-1, rust.

In de pauze aangegeven dat dit echt niet mag worden weggegeven. Jullie stonden zo goed en speelden zo gedisciplineerd en zij hadden echt nog niet echt uitgespeelde kansen gehad, dat het gewoon goed moeten komen. Vaak is bij een zo’n goede 1e helft de 2e helft helemaal niets, maar deze wedstrijd zou het tegenovergestelde bewerkstelligen. Heel geconcentreerd beginnen jullie weer en je voelt gewoon, buiten dat je voeten verbranden in je schoenen, dat jullie het niet meer gaan weggeven. We merken wel dat ze wat meer elkaar gaan vinden en dat die laatste dame nog verder erachter gaat staan en dat ik soms dacht, we zijn er voorbij, maar dan stond zij er nog. Verder staan wij zo goed dat ze gewoonweg niet aan echt voetballen toekomen. We zitten er meteen bovenop en als we dat niet deden dan zeiden we het wel, echt top. We haalden elk schot eruit bij hun, ook weer zo’n afspraak die we van tevoren hadden afgesproken. We delen nog wat speldenprikjes uit, maar als die er niet ingaan dan kan een 2-2 ook zomaar vallen. Concentratie en niet te snel willen, maar dan een heerlijke bal op Marink die hem op het doel schiet/lobt (ik weet niet wat je bedoeling was), Ro rent door en voordat de bal misschien wel over stuitert of nog naast wordt getikt door de verdediger geeft Ro het bevrijdende tikkie en de 3-1 is een feit. Hierna is het klaar en kunnen jullie de overwinning vieren met een verdiende selfie waarbij we zelfs een prinsesje (kindje van de Koning) erop hadden.

Annabel bedankt voor het nog mee willen spelen na je eigen 90 minuten wedstrijd.

Moraal: Inzet, discipline en groepsgevoel gaan heel goed samen, zie het resultaat.

Dames, niet elke naam wordt altijd genoemd in het verslag, maar Gaab, La, Charel, Yo, Millie, Tess, Kaar, Eef, Marink, Fee, Ger, Joëll, Ro en Annie kijk maar eens goed vandaag in de spiegel na deze wedstrijd en zie maar eens wat ik gisteren heb gezien.

Fijn weekend, tot maandag.

Josephine.