MVV ’27 VR1 – VDL VR2 (5-0)

Avondwedstrijd in begin van de competitie en dan direct tegen VDL Vr2. Een leuk sportief team dat nu al een paar jaar samen speelt en het moet doen in de senioren competitie. Ik ben ervan overtuigd dat ze in deze poule wedstrijden gaan winnen. Ik had ze zien spelen tegen MVV’27 VR2 en Excelsior M en kon een goed wedstrijdplan er tegenover zetten, niet wetende dat de megasnelle linksbuiten begon als vlagger.

In de kleedkamer aangegeven om het klein te houden achterin als het kon en als hun middenveld snel aansloot om dan de linie over te slaan en de lange bal te hanteren. We begonnen sterk en hadden hoofdzakelijk balbezit, maar dat hoekje zoeken voor de keepster, dat blijft moeilijk. We blijven scherp achterin en we weten eigenlijk elke aanval op een goede afgesproken manier naar de aanval te sturen. Opdracht voorin was ook: Wees egoïstisch met overzicht en dat deden jullie goed. Het duurt dan toch weer 35 minuten voordat een schitterende aanval over de rechterkant keihard wordt voorgegeven en bij de 1e paal mokerhard wordt ingeschoten, 1-0. De frustratie van vorige aanvallen zaten in het schot. Je voelt gewoon de ontlading langs het veld, top. We blijven druk zetten en wat mij opvalt is dat het met de conditie al vroeg in het seizoen goed zit. Mooie aanval die corner wordt verwerkt door de uitstekende keepster van VDL, de dochter van de alom bekende van de Woestijne. Ik zie Annabel (zus van iemand uit VR1 die in Curaçao zit) de corner nemen en voorgeven bij de 1e paal die slecht wordt weggewerkt en waarbij we zeer snel reageren en hem in het netje tikken. Zo net voor de rust 2-0 is wel lekker hoor. Het blijkt nog niet klaar te zijn, een aanval over links via verschillende schijven en een wederom megaharde voorzet en Annabel (ja weer de zus van, ik weet effe niet meer wie) knalt hem keihard in het dak van het net, 3-0. Rust.

Effe de puntjes op de i zetten en aangegeven om vooral vanuit de achterhoede de opbouw goed en netjes te blijven verzorgen en wel attent te blijven op hun aanvallen. Jullie beginnen weer sterk en verzorgd voetbal te spelen en met wat aanpassinkjes in het veld gaan jullie weer voor elke bal. Zelfs ballen die Usain Bolt niet meer zou halen, zelfs voor zulke ballen lopen jullie nog onder aansporing van de coach. Zo komt er een bal over rechts die je normaal niet meer kan halen, maar Annabel (familie van iemand) gooit er een sprint uit, schiet met alle lucht die ze nog heeft de bal keihard voor de goal langs en in plaats dat wij er een voetje tegenaan zetten doet een speelster van Vdl dat zelf en de 4-0 is een feit. VDL komt er een paar keer goed uit en zoals hun coach na afloop zei, ze missen iemand met een schot vanuit de 16 meter, maar toch ben ik er van overtuigd dat ze deze competitie een plekkie bij de eerste 5 gaan halen. Nadat onze keepster nog een goede reactie heeft en in volle lengte (162 cm) gestrekt gaat, houd ze haar doel weer schoon. We trainen al wat weken ook weer op die hoge voorzetten met aanname en schot en dit zien we vaak terug met helaas vanavond een buitenspelletje en ook een kopbal wordt niet vergeten. Waar we ook lekker op trainen is de harde voorzet en dan bij de 1e paal op tijd komen en niet er al wezen en hem vervolgens gewoon lekker simpel intikken. Zo gezegd, een balletje via de linkerkant, keihard voor en dan pas starten om bij die 1e paal te wezen en de 5-0 is een feit. Dit soort goals, de training goals, zijn vaak voor een trainer/coach de lekkerste. De scheids fluit af en de 1e competitie wedstrijd staat als een huis.

In dit hele verslag komt de naam van onze inval linksback uit de MO20 niet naar voren, maar wat heeft Lisanne Buckers een heerlijke pot voetbal gespeeld op die positie en in de 2e helft op je eigen favoriete positie. Top bedankt voor het mee willen en kunnen spelen samen met ene Annabel (je weet wel wie).

Deze week even naar voren halen is Eveline Nooteboom, een speelsters die je eigenlijk overal neer kan zetten met een opdracht en die ze dan ook uitvoert. Dit seizoen zal de midmid positie vaak haar plek zijn, maar de wetenschap van meerdere plekken is altijd lekker. Gaat voor elke bal en is goed coachbaar. Eigenlijk nooit geblesseerd en alweer 8 jaar haar coach. Als de tegenstander de bus parkeert, weet zij wel wat ermee moet gebeuren.

Moraal van deze week: Onderschatting zal vaak onze valkuil zijn, maar vanavond niet.

Meiden vanavond trainen, lekker bijkomen en op naar zaterdag.

Josephine.