HPSV VR1 – MVV’27 VR1 (1-4)

De 2e wedstrijd deze week, de 2e finale van de 3 die we deze week spelen met steeds maar 3 dagen ertussen en gewoon trainen. Dat zijn mijn meiden, gaan voor het uiterst haalbare. We moesten om 20 uur aantreden in het “Zuiderpark”, dus het zou een hectisch avondje worden bij de Politievrouwen van Den Haag.

Vooraf in de kleedkamer het belang nog eens uitgelegd en ik denk als ik die koppies dan zie, moet ik ze wel toespreken, want die koppies staan zo strak van het enthousiasme dat ze echt wel weten wat ze moeten doen, maar toch blijft het nodig vind ik. Goed uitgelegd dat onderschatting vanavond je grootste tegenstander is, want als je net een topper tegen Nalek in de benen hebt, een medekoploper en die wint, dan moet je de onderste uit de poule niet onderschatten.

Vanaf het fluitsignaal gaat Hpsv er bovenop en het is echt niet te begrijpen dat ze onderaan staan. Strakke goede combinaties met lopende meiden maken ze echt gevaarlijk tot de 16. Wij moeten even wennen aan het grasveld en de verlichting en de breedte van het veld, maar kunnen aardig onder de druk vandaan uit voetballen. We vinden elkaar en zeker op het middenveld worden alle gaten dicht gelopen en ondersteunen we alle linies. Er volgt een heerlijke wedstrijd met haastige combinaties maar ook met goede voorbereide trainingsvormpjes die anders uitgevoerd worden maar met hetzelfde resultaat. We staan afentoe met de combinaties net te dicht bij elkaar en daardoor wordt het te druk op die vierkante meter en blijft de lange bal vaak uit. Het heeft alles te maken met het grasveld, de laatste stuit en dan de aanname, maar we pakken de overmacht aan balbezit over en het is echt wachten op de 1e goal. Hij valt maar helaas buitenspel (echt nie). Deze fase heeft de scheids even de aandacht en echt elke 2 minuten fluit ie en helaas niet voor beide kanten, ook Hpsv begreep het vaak niet, maar goed je moet ermee dealen en hij staat er ook maar op zijn vrije avond. We dringen ze behoorlijk terug en hij moet gaan vallen. Goede aanval door de midden en Ras schuift erbij en kan hem net een mooi “lobje” geven en de 0-1 staat. Dit vasthouden tot de rust en het strijdplan iets veranderen om het verschil te gaan maken, rust.

In de rust de bekende keeperswissel en even aangegeven dat we met dit tempo hun kapot gaan spelen op conditioneel gebied. Vooral rust aan de bal bewaren en de combies blijven zoeken. Ook aangegeven dat we vooral niet mee moeten gaan in de frustratie van de scheids, dat heeft geen zin en belemmert het spel als team. Vanaf het begin wilde Hpsv maar 1 ding en dat was de aansluittreffer alleen ze maakten daar de fout dat de ruimte tussen hun linies te groot werden en ze konden elkaar daardoor niet goed bereiken. Wij stonden vrij kort op elkaar en doordat het middenveld alles dicht liep en direct de lange bal kon geven op onze links/rechtsbuiten hadden zij achterin geen ondersteuning. Siempie kreeg een heerlijke bal diep in de ruimte en gelukkig nam ze hem niet aan, maar schoot ze direct nadat ze de bal had ingehaald, 0-2, geweldige ontlading. Dit was de ommekeer, zij moesten nu echt komen en dus meer ruimte bij ons. Wij bleven overal op en tussen zitten en hetzelfde patroon bij dezelfde speelster en de bal rolde er in de vertraging weer in. De verre hoek werd gevonden en zij zag het eerder als ons, gewoon 0-3, heerlijk en gelopen race zou je zeggen. Toch komen er wat bloedstollende momenten voor de goal van ons en we moeten weer even bijschakelen om ze terug te dringen. Terwijl Eline werkelijk alle gaten dicht loopt hebben we ook nog een Suikerklontje (zusje van) die aan de linkerkant de rechtsback en rechtshalf helemaal gek maakt en zelfs de voorstopper moet ingrijpen. Toch omzeilt ze alle drie de speelsters en schiet vanaf punt 16 de bal in de korte hoek, 0-4. De euforie is groot en blijf dan maar gefoccussed, lastig zat. Hpsv krijgt nog een corner en in een kluts beland ie in ons netje, 1-4. Nog 3 minuten en dan gaan we juichen. Helaas terwijl Hpsv alles al aan het opruimen was ging de scheids nog even 6 minuten door. Uiteindelijk fluit hij af en kunnen we de 3 punten meenemen naar Maaaaaasland waar werkelijk niemand meer op straat liep.

Moraal van deze wedstrijd: Als je de dingen meeneemt van de wedstrijd ervoor, dan begrijp je het spelletje.

Eline en Annabel ontzettend bedankt voor het mee willen en kunnen spelen en bedankt dat jullie hebben meegewerkt om dit “varkentje” te wassen.

Donderdag trainen en zaterdag de 3e wedstrijd van deze week.

Josephine.