Deze wedstrijd speelden we op veld 3 vanwege de vele regenval, en misschien dat het aan mij ligt maar ik vind het 3 keer niets om te spelen op kunstgras, daar kwam nog bij dat onze tegenstander hun thuiswedstrijden altijd spelen op deze ondergrond dus wel degelijk een voordeel voor hun.
We begonnen deze pot een beetje te lankmoedig terwijl onze tegenstander fel en agressief begon met daarbij af en toe heel goed voetbal m.a.w. we kwamen er totaal niet aan te pas. Elk duel werd gewonnen door de gedreven jonge gasten van N en we hadden het verdedigend gewoon erg moeilijk terwijl we aanvallend weinig tot niets lieten zien. Na een mooie redding van Lars werd het in minuut 20 toch 0 – 1 de bal werd van rechtsvoor geslingerd en de enige die adequate reageerde was de goede en gevaarlijke nummer 19. Dus stonden we achter en 10 minuten later werd het zelfs 0 – 2 maar de scheids (wat een verademing na vorige week) ging mee met het vlagsignaal van Ron en zo konden we met kunst en vliegwerk het houden op de kleinst mogelijke achterstand tot de warme thee, maar dat was dan ook het enige licht puntje.
In de tweede helft werd de wedstrijd volledig op zijn kop gezet want ondanks dat N nu ook de betere ploeg was (balbezit ongeveer 65% tegen 35% in hun voordeel) werd het in minuut 55 ineens 1 – 1 want Wesley probeerde een schot van ver af en zijn schot werd aangeraakt door een verdediger en daardoor viel de bal achter de keeper. Een opsteker van jewelste want eerlijk is eerlijk dat had niemand verwacht, wel was het zo dat we nu wel de felheid en agressiviteit toonden die we in de eerste helft misten en dat we verdedigend elke keer goed stonden. De frustatie bij onze tegenstander werd groter en groter en mondeling lieten ze zich ook horen wat de scheids niet erg kon waarderen. Met hard werken en veel inzet waren we alleen maar hard bezig om het eventuele gelijkspel te koesteren maar het werd voor ons in minuut 80 ineens veel mooier want na een spaarzame aanval werd er hands gemaakt door N in het strafschopgebied en de scheids was onverbiddelijk en lag de bal op de stip. Jimmy ging zich ontfermen over deze onverwachte mogelijkheid en hij bleef heel koel en schoof de bal onhoudbaar in het net dus ineens 2 – 1 voor een ongekende weelde. Gelijk werd Jay ingebracht als, je raadt het nooit, afjagende spits (echt waar) met de opdracht doe maar wat je altijd gewend bent en dat is vervelend doen, en dat deed hij dan ook, en daarbij scheelde het niets dat hij ook nog had gescoord maar zijn half geblokte schot ging net naast de verkeerde kant van de paal voor ons, na 8 minuten blessuretijd floot de scheids voor het einde en konden we de gestolen overwinning vieren, maar die zijn wel vaak het lekkerst.
De frustatie bij onze tegenstander was mijn inziens volledig te begrijpen en wij kunnen onze handjes dicht knijpen met deze 3 punten, maar ik ben er wel heel blij mee dat dan wel weer.
Opstelling: Lars van Gastel, Ronald Arkesteijn, Tim v Rijthoven, Jimmy vd Hoeven, Bram Scheffers, Jan de Baat, Wesley Lagrauw (Michael van Vliet), Luuk Vreugdenhil, Thom de Koning (Jay Degens), Niels Scheffers (Jeroen Arkesteijn), Joey van Hemert (Job Taal).
