VDL VR1 – MVV’27 VR1  (0-2)

Vandaag moest het een keer gebeuren. VDL uit, een derby, een wedstrijd waar ik het hele jaar naar uit kijk en zo ook mijn meiden en ik weet zeker dat dit bij VVDL ook zo leeft. We hadden een top week gehad met 9 punten uit 3 wedstrijden, maar deze wedstrijd zou de kers op de taart kunnen worden. Als het niet zou lukken dan zou het ook weer gewoon zondag worden, maar dit zou wel in deze flow een keer lekker wezen. We trainen echt al weken stevig, pittig en serieus en je ziet dat het bij jullie goed tussen de oren zit. Het zou toch een keer moeten gebeuren na al die jaren.

In de kleedkamer vooraf dit alles nog eens duidelijk gemaakt en de woorden van Marcel nog eens duidelijk uitgelegd. Van de 90 minuten ben je maximaal 5 minuten aan de bal, maar wat doe je nu zelf die andere 85 minuten, want daar gaat het om. Iets om over na te denken. Ook het besef nog eens neer gelegd dat we als team echt goed kunnen voetballen en dat het echt niet uitmaakt wie er meedoen, die passen zich zo makkelijk aan en die passen er gewoon in. Daarbij scheelt het dat iedereen haast altijd zijn eigen positie heeft en degene die ik vraag uit andere teams ook vaak die positie bekleden bij hun zelf in het team. Dan heb ik er ook nog een paar die ik haast overal kwijt kan, geweldig, luxe voor een coach.

Na het fluitsignaal gingen we direct er bovenop en het was in de 1^e minuut al haast raak. Het netje trilde alleen was het de bovenkant. Nog geen 3 minuten erna weer een heerlijke aanval en deze had er ook in gemoeten. Het zal toch niet zo een wedstrijd worden, alles net niet. De ene na de andere aanval was geweldig, elkaar goed vinden en elke bal had een doel. Je voelde dat er een doelpunt aan zat te komen, want deze eerste 35 minuten waren gewoon de beste 35 minuten van het hele seizoen. Elke bal strijd, elke bal goed in de voeten en elke bal had zelf ook zin om in het netje te komen. Een mooie aanval via wat schijven, goede aanname en goal, de 0-1 is een feit. Nu erop en erover, want een 0-6 zou zo maar kunnen vandaag. Nogmaals mijn dames waren vrouw (heer) en meester op het veld, eigenlijk was VDL totaal niet gevaarlijk, al weet je het nooit. Het wachten was dan ook op een lange bal, een voorzet, een lange rush en een doelpunt en zo gebeurde het ook, 0-2. Je merkt hierna dat het bij jullie ook een btje leeg loopt, maar toch blijven jullie proberen te voetballen tot de rust.

In de pauze nog eens aangegeven dat ik de taart niet voor niets had gebakken en de kers er niet voor niets had opgelegd. We moesten dit vandaag doen. Belangrijk was even dat we met 5 wissels begonnen de 1^e helft, maar de 2^e helft er nog maar 2 hadden. Onze politieagente (keepster 1^e helft) moest naar der werk en omdat we wat later begonnen moest ze door wat rode lichten om op tijd te komen. Onze andere terugkomende speelsters hadden allebei een andere insteek. Eentje moest met de warming-up al afhaken (sterkte) en de andere mocht alweer 40 minuten en dat ging goed, zelfs met een sliding op maat (die moest op dat moeilijke punt), waarbij de knop in je hoofd (hoop ik) echt omgedraaid is. Een andere keepster dus en nog maar 2 wissels. We begonnen en VDL kwam en VDL kwam en kwamen echt en gingen er direct voor. Ik had mijn andere keepster net gerust gesteld dat ze het echt kon en dat alle vertrouwen er was of VDL had een schitterende aanval. De nodige combies, schot geblokt en vanaf 7 meter schieten ze hard erin, maar onze Ans (net bevallen en er weer staan) duikt met alles wat ze heeft en tikt hem naast. We zijn er weer en de corner die altijd gevaarlijk zijn werken we netjes weg. Nogmaals we zijn weer wakker en eigenlijk werd de gehele 2^e helft een saaie pot zoals jullie zelf ook al zeiden. Toch hebben we nog een paar heerlijke aanvallen over de rechtse kant, waarbij we net te laat zijn bij de goal om het af te werken en er echt een spektakelstuk van te maken. De taart was aan de andere kant groot genoeg en de kers daarop zijn jullie. Einde wedstrijd.

Sammy en Eline onwijs bedankt voor het mee willen spelen. Rick onwijs bedankt voor het willen vlaggen bij het andere 1^e van MVV’27 (de vrouwentak).

Moraal: Niet elke wedstrijd is bij winst alleen voor de speelsters. Er zijn wedstrijden die eigenlijk alleen voor de trainer/leider zijn en dit was er 1-tje van, bedankt meiden.

Morgen lekker wakker worden, maandag en donderdag trainen en in het weekend jullie verdiende trainingsweekend.

Josephine.