MVV ’27 VR1 – HPSV VR1 (2-1)

Je zou kunnen zeggen 1 tegen 13 politievrouwen, maar nee wij zijn MVV ’27 VR1 dus wij staan met 14 meiden ons vrouwtje deze wedstrijd tegen de dames uit Den Haag. We zitten in een goede flow en komen uit de onderste regionen na een moeizaam begin in de competitie naar de bovenste regionen. We hebben de komende 2 weken de koplopers als tegenstanders en tussendoor nog een kwartfinale in de Knvb beker. Zwaar programma, maar we kijken van wedstrijd naar wedstrijd. Vooraf ook nog even teambespreking in de commissiekamer met heerlijke broodjes en bakkie thee voor volgend seizoen.

Daarna vooraf in de kleedkamer de afspraken gemaakt en vooral waakzaam zijn op hun lengte, hun fysieke spel en hun intimiderende manier van voetbal, wat overigens gewoon sportief voetbal is, alleen het komt zo over door het voortdurende gepraat in het veld. Kom op ladies TetuuT het veld in. In de warming-up moet Kaar helaas de beslissing al nemen om niet te starten en dat doet pijn, zeker nu het zo goed ging de laatste weken. Hopen op goed en sterk herstel.

We beginnen heel geconcentreerd en laten een goede partij voetbal zien. We zitten eigenlijk continue op hun helft en zij komen sporadisch op onze helft. Je ziet het voetbal van de trainingen echt terug, paasjes, controle over de bal en het spel, het is echt leuk om te zien. Je wilt alleen beloning voor jullie vertoonde spel. In die fase werd er teveel gebreid met de bal op de 16 meter. In die fase hadden we wat egoïstischer mogen zijn. We merken ook dat we Roma moeten opofferen aan hun goede nummer 7, waardoor we heel vaak die plek moeten overnemen en dat doen jullie goed, al gaat het ten koste van de opengevallen plek die dan steeds ontstaan. Toch voel je dat het gaat gebeuren. De keepster van Hpsv staat haar vrouwtje en tikt een bal na een goede aanval in een goede combinatie op de 16 met haar rechter puntje van der schoen uit de goal. Dan een mooi corner in de korte variant en Keashia schiet hem in de kruising (paal-lat) en die keepster pakt hem weer, damned. Ik zie Richard Rasens in mijn ooghoeken veld 4 opwandelen om te komen kijken en terwijl denkt Nina, laat ik eens opkomen in de 16 (best wel leuk daar). Robin krijgt de bal aangespeeld na heel goed uitverdedigen van onze kant via de rechterkant, ze ziet Nina (hé, wat doet die daar) staan. Nina neemt hem aan in de 16 met 3 Hpsv speelsters om zich heen, ze kapt ze uit en knalt snoeihard in de kruising, 1-0, wat een goal. Heb ie hem gezien Richard, toppertje hoor. We blijven voetballen en oh, oh, wat is het jammer dat we het in die fase niet afmaken om 2-0 of 3-0 te maken, want dan is het klaar. We blijven combineren, maar het lukt niet verder tot de rust.

Tweede helft en na zo een eerste helft weten we het al, het wordt een moeilijke 2e helft met billen knijpen. Zij zouden doorschuiven en komen en natuurlijk komt er voor ons dan ruimte, dus snel de 2-0 en klaar. Als het zo makkelijk was, dan is het niet leuk meer. Het blijkt een pittig vervolg te worden. Toch blijven we voetballen en spelen er aardig onder uit doordat we bij omschakeling heel snel naar de voorste linie kunnen komen. Als we daar iets meer de bal meer snelheid hadden meegegeven dan hadden we klaar geweest. Dan de 58e minuut, we verdedigen via 4 schijven heel netjes uit. Yootje onderschept de bal, speelt direct naar de teruggestapte Roma (die weer met die nummer 7 terug liep), omspeelt haar en tikt meteen naar linksbuiten Marink, die vervolgens Robin aanspeelt met genoeg snelheid en de 2-0 ligt erin. Nu doordouwen en klaar, maar dat laatste tikkie na elke aanval, net niet en ook door vermoeidheid hoor. Benen voelden aan als zakken potgrond (zet die maar als prijsje in de tombola straks) en we moeten nog een wisseltje extra doen, Ger pept zich toch weer op en hoppa dat veld in. Hpsv wordt sterker en je merkt de vermoeidheid in het team en in de 66e minuut komen ze door over links en knallen de 2-1 erin. Ook Nina na een verstapping (geblesseerd het veld af) in het begin van de 2e helft biedt zich weer aan om toch voor het team nog effe belangrijk te zijn. Teamgevoel is echt ongelofelijk bij deze groep. We hobbelen door en krijgen zelfs nog een kans op 3-1, maar dat geluk mochten we niet hebben. We sluiten af met 2-1 en zijn ongelofelijk blij met deze uitslag, eindelijk weer eens winst op deze mede concurrent, die ook nog in de kwartfinale Knvb beker zitten, dus wie weet komen we elkaar nog een keer tegen.

Nu voor jullie bardienst en een Tombola met schitterende prijzen en de opbrengst voor jullie trainingsweekend, wat een spreekstalmeesters zullen dat worden.

Moraal van de deze wedstrijd: De politie(vrouwen) is je beste vriend.

Fijn weekend, tot maandag en op naar de derby tegen de koploper, Maassluis (Exc.M) – Maasland (MVV ’27).

Josephine.