MVV ’27 VR1 – Maasdijk Vr1 (3 – 1)

Na een weekje wintersport en werk van de coaches kon er niet getraind worden, maar gelukkig was onze Loydkiwi bereid om een avond training te geven en ze klaar te stomen voor deze meesterpartij. Aangegeven om vooral op afwerking te trainen, nou shappoo dat is gelukt, thxs Chris.

In de kleedkamer het strijdplan aangegeven, er was geen strijdplan. Dit was het Maasdaik dat ook uit de 3e klasse kwam, dus gewoon effe aanvoelen hoe het zou gaan lopen. Wel de standaards aangegeven, geen corners weggeven en vooral de hoge ballen eruit halen, want dat was bekend van hun. Verder vooral steekpasses geven op de links- en rechtsbuiten, nou dat blijkt achteraf gelukt.

We begonnen weer met een gemêleerd gezelschap met invallers uit Vr4 dit keer door wederom uitvallers/zieken. Toch passen die zich moeiteloos aan in het leger van VR1. Heerlijk begin met duidelijk dat jullie er zin in hadden. Jullie gingen voor elke bal en vrouw en het werd een wedstrijd met uitdelen en incasseren, maar alles netjes tot de grens die de scheids aangaf. De steekpasjes hadden jullie goed opgepakt en we kwamen veel voor hun goal. Bij Maasdaik werd er veel weggewerkt met hoge ballen naar voren in de hoop dat ze aankwamen, maar ook in die duels kwamen jullie er vaak als winnaar uit. Onze veelal kleine poppetjes stonden hun vrouwtje tegen de ietwat groter uitgevallen Daikers. Dan een ongelukkig moment in de 25e minuut, een terugspeelballetje waarbij we even een Daikster over het hoofd zien tussen onze laatste dame en keepster en de ongelukkige bal rolt in de goal, 0-1. De koppies gingen weer omhoog, want het geloof was er gewoon. Heerlijke aanval over links, netjes door de midden terug naar de andere kant en via de doorgeschoven Mil richting de van zware blessure teruggekomen Marink en dan meteen scoren, heerlijk de 30e minuut, 1-1. Het spel gaat heen en weer met nogmaals pittige duels op het middenveld, waarbij ik denk ik wel weet waar de naam Roma vandaan komt. Dat moet een Romaanse strijder zijn geweest in vroeger dagen. Ze nam het hele elftal mee en daardoor waren we eigenlijk allemaal Romeinse strijders in het veld. Wat hebben jullie gestreden zeg die 1e helft en wat kan er nog over zijn van jullie inzet in de 2e helft, nou dat zouden we gaan meemaken.

In de pauze even aangegeven dat we de rust moesten bewaren aan de bal en elkaar over de grond moesten gaan vinden. Ik moet zeggen dat ik nog nooit zo een 2e helft heb gezien. Vanaf het begin zaten jullie er bovenop en strijden voor elke bal en jullie trekken heel het spel naar jullie toe. Driehoekjes op het middenveld, steekpasjes en hoge ballen achter hun laatste linie zorgen ervoor dat elke aanval op die momenten een doelpunt hadden kunnen geweest. We hoeven dan ook niet lang te wachten dat we na een heerlijk positiespel op het middenveld de bal via Jenn naar Ger brengen, die teruglegt op Ro en die vervolgens voorzet/schiet op goal, waar onze “good old” Coossie hem afmaakt, 2-1. De blijdschap die jullie bij zo een goal laten zien, lieten mij denken dat er nog meer kwam. Jullie zakken niet in en blijven gaan, waarbij ik wel moet zeggen dat Maasdaik ook geen wissels meer had. De 2 die ze hadden waren door blessures uitgevallen, dus dat moet wel gezegd worden, ze bleven wel strijden ook. Er komt een fase waarbij we echt de ruimte krijgen met combinaties in driehoekjes op het middenveld wat gewoon oogstrelend te noemen is. Ik weet ook dat het kwam dat Maasdaik een btje moe was, maar jullie moeten het toch maar positioneel zien. Dit was de fase waarin ik zag dat jullie de 5:85 regel begrijpen. Je hebt 5 minuten balcontact in een wedstrijd en wat doe je de andere 85 minuten, ook al ben je moe. Dit was echt heerlijk om te zien. Dan komt er een aanval uit het boekje en zo zie je toch dat trainingen nut hebben en herhalen van trainingen werkt. De bal wordt weer veroverd op het middenveld en wordt heel scherp voor gegeven via een steekpas/over de laatste linie via Roma op Marink en die lobt hem over de uitkomende keepster. De bal rolt erin en iedereen rent al op Marinka afvoordat die erin ligt, kippenvel. Heerlijk 3-1 en dit pakt niemand ons meer af. Wat een debuut eigenlijk weer Marink. Jullie spelen de wedstrijd heel professioneel uit en kunnen na het fluitsignaal heel trots zijn op jullie zelf.

Ik noem vaak de namen van de scoortsters, maar het was echt weer een teamprestatie dus bedankt Millie, Ans, Joyce, Daan, Keash, Mies, Lies, Roma, Jenn, Fee, Ger, Ro, Coos, Nina en Marink en natuurlijk de support op de bank en langs het veld.

Jenn en Daan bedankt voor het in willen vallen bij ons.

Moraal van deze wedstrijd: Teamprestatie in alles brengt de winst!!!

Prettig weekend, tot maandag.
Josephine.