Samuel de Haas
Na 3 wedstrijden niet aanwezig te zijn geweest (PROMAA-activiteiten) was er nu weer ruimte om naar Hellevoetsluis af te reizen om mijn favoriete elftal te zien en aan te moedigen. In de vorige 3 wedstrijden werd er maar 1 puntje toegevoegd aan het totaal en wetende dat we tegen de nummer drie van de ranglijst moesten waren de verwachtingen niet bijster hoog.
Op een koud en guur sportpark moesten we ook nog op een kunstgrasveld waar de wind vrij spel had zowel op het veld als op de tribune m.a.w. niet echt lekker, en zo begon ook de wedstrijd van Michael want al na 4 minuten moest die geblesseerd het veld verlaten en werd die vervangen door Ricardo, met een licht overwicht van H werd het toch een wedstrijd die alle kanten op kon en was het niet te zien dat onze tegenstander beduidend hoger op de ranglijst staat. (Het gekke in deze competitie is dat we tegen hoger geplaatste teams het beter doen). Het spel golfde op en neer met toch wel iets betere kansen voor H maar Jari hield ons zeker 3 à 4 keer in de wedstrijd. De grootste kans 200 % was in minuut 43 voor Thom maar jammer genoeg voor ons lukte hem dat net niet.
De tweede helft was er iets meer te beleven en was de strijd zeker gelijk opgaand met nu voor ons de betere mogelijkheden. Vervelend was wel dat de grensrechter van H, bij elke aanval van ons, zijn vlag omhoogstak en dat de scheids daar jammer genoeg mee meeging. Zo ook in minuut 57, Samuel bediende Joey die een man uitspeelde en beheerst scoorde maar zoals gezegd ging de vlag omhoog en ging het feest niet door. Wat wel gebeurde was dat de nummer 9 na weer mekkeren, de rode kaart kreeg voorgeschoteld dus werd het 11 tegen 10 en het viel op dat de scheids na het afgekeurde doelpunt de grens gewoon liet staan als die weer vlagde (zou het dan toch geen buitenspel zijn geweest dacht die waarschijnlijk). Wat 11 tegen 11 al redelijk goed ging dat werd nu ietsjes makkelijker en ja we kregen kansen zat, maar elke keer zat er wel een voet of lichaam tussen en de oude voetbalwet werd weer duidelijk, scoor jij niet dan krijg je hem wel tegen. Na balverlies op het middenveld kwam de bal bij de linkermiddenvelder van H die snoeihard uit haalde en eerlijk is eerlijk het was een schitterende goal in de rechter kruising, zelfs voor Jari onhoudbaar dus 1 – 0 achter. Een geweldige domper in minuut 88 en op dat moment zeker niet verdiend voor de nummer 3 van de ranglijst. We hadden nog een paar minuten om rechtvaardigheid te krijgen en dat kregen we ook want Samuel scoorde uit de draai in de linkerbenedenhoek zeer fraai dus werd het verdiend 1 – 1 maar met toch het gevoel hier had meer ingezeten.
Rest mij nog de complimenten te geven voor jullie inzet en strijdlust en af en toe redelijk tot goed voetbal maar voor mij was de beste man van het veld de scheidsrechter al zal de nummer 9 van onze tegenstander het daar wel niet mee eens zijn, nog 1 wedstrijd voor de winterstop en het zal jullie verrassen ik ben er gewoon weer bij.
Opstelling: Jari Boon, Ronald Arkesteijn, Bram Scheffers, Jeroen Arkesteijn ( Job Taal ) Michael van Vliet (Ricardo Straver), Jan de Baat, Wesley Lagrauw, Luuk Vreugdenhil, Thom de Koning (Max de Vetten), Joey van Hemert, Samuel de Haas.
