Het kan raar lopen!!!

Vooraf in de kleedkamer in plaats van een groot formulier op de deur met aandachtspunten en de opstelling, een leeg formulier, een clean sheet, want we wisten niets nada nothing van deze tegenstander. Concordia nog nooit als tegenstander gehad, wel een team weer uit de 3e klasse, dus leuk om je te meten. Na afloop kun je weer zeggen dat als wij alle kansen killen die we creëren in de eerste 10 minuten, en dat is elke wedstrijd zo, dat we dan gewoon zonder problemen elke wedstrijd uit kunnen spelen. Deze week weer een drama met genoeg speelsters regelen voor elk damesteam. Vandaag konden we steun krijgen van Joyce L en Eline na hun eigen wedstrijd van Vr2 en Ger had thuis alles omgegooid om het team te helpen.

We begonnen echt geweldig. Ouderwets leuke combies en elkaar lekker vinden. Ook een tegenstander die voetballend lekker uit de startblokken kwam. De ene na de andere aanval en oh, oh wat een keepster bij de tegenstander die steeds goed stond of zoeken wij steeds de verkeerde hoek en werkte het rode tenue als een lap op een stier (mannelijke koe). Elke aanval eindigde we voor die rode lap en steeds had ze hem. Heerlijke aanvallen, slalommen en drie tegenstanders voorbij gaan en volgens het trainingkje met links schieten en weer die keepster. Weer een mooie aanval, mooie assist in de 16 met een boogballetje en dan lijkt het wel of de bal op die bergen korrels de verkeerde kant opgaat, waardoor we de bal verkeerd raken en dus weer op die keepster. Als iemand tijd heeft vandeweek zou een stofzuiger over veld 4 niet misstaan of een veegsessie eroverheen. Dan de 35” minuut eindelijk jullie beloning en de 1-0 staat, Marink prikt hem erin en dat is lekker voor de rust. Jullie geloven er ook echt in en zetten meteen door en ook dan toch weer dat keepstertje of zijn wij gewoon niet scherp genoeg. Pauze en effe bijpraten.

Wat zeker was dat we er nog steeds zin in hadden en er moest een btje meer gecoached worden. Het resulteerde meteen in de 48” minuut waarbij Ger de bal er heerlijk inprikte na druk zetten met zijn allen en dan via een leuke combinatie de 2-0. Nu doordrukken want ze lijken er doorheen te zitten (achteraf dus niet) en in de 50” minuut een hoop gerommel in de 16 waarbij Joyce L de bal nog even het laatste tikje geeft, de 3-0 staat en nog geen vuiltje in de lucht. Geen wolkje ook trouwens, want het was heerlijk blauw met een zonnetje. Jullie lieten het niet afzwakken en bleven druk zetten en wilden er een doelpuntenfestijn van maken. Dit keer druk op de keepster en die kreeg geen controle over de bal en via een afpakkertje en direct de voorzet kon Ger haar 2e aantekenen in de 55” minuut en ik geloof met links, de 4-0 staat, nou kat in het bakkie zou je zeggen. Dan gaat het helemaal fout en of het nu komt dat er ineens een toeschouwer achter me staat (geintje Ron) of dat het gewoon puur druk zetten en alles of niets spelen is van Concordia, de 4-1 staat ineens erop door stevig doorzetten in onze 16. Niets aan de hand zou je zeggen, gewoon blijven voetballen. Hierna een balletje die corner verwerkt wordt en vanuit die corner in 2e instantie diagonaal schitterend ingekopt wordt, 4-2. Geloof volledig terug bij hun en via een 10 over rood carambole via onze paal en keepster (gewoon pech) lag de 4-3 erin. Nou dan weet je wel dat ze alles in de strijd gaan gooien en dan is het wel weer leuk om te zien hoe jullie je staande houden, met wat hand en voetenwerk. De tijd lijkt niet door te tikken en de laatste 5 minuten duren een eeuwigheid. Gelukkig houden we het vast en de scheids fluit af, 4-3 eindstand. Gezegd mag worden na afloop dat het 70 minuten lang gewoon heel goed voetbal was met combinaties die jullie ook niet geloofden, maar wat jullie wel gewoon deden, shappoo. Die 3 tegendoelpunten ben ik alweer vergeten.

Eline Kroes en Joyce Lansbergen hartelijk bedankt voor het mee willen spelen na jullie eigen wedstrijd.

Moraal van deze wedstrijd: Combinerend zag het er echt 70 minuten schitterend uit!!!

Fijn weekend en tot maandag.

Josephine.