CWO VR2 – MVV’27 VR1 (2-3)

Eerst de veren die jullie verdienen en op de 1^e plaats van de coach van Cwo, de meest fanatieke positieve (op mij na) coach van deze competitie. Hij vindt jullie het meest sportieve team dat nergens over klaagt bij beslissingen (al zijn jullie het er vaak niet mee eens) van de scheids, ook vandaag weer. Dat moest ik jullie laten weten.

De 2^e bos met veren krijgen jullie van mij. Wat maken jullie het jezelf moeilijk met al die mooie aanvallen en kansen die jullie creëren en dan jezelf niet belonen, maar wel blijven vechten om de punten te pakken. We begonnen met 14 en we eindigden met 11,5 en met de punten in de tas.

Vooraf speelde de 6-2 verlies van vorig jaar de overtoom. We hadden good “old” Coossie en Michelle mee om ons te assisteren van VR3. We moesten hier gewoon revanche nemen. Iets waar we vooraf misschien moeten denken zijn de sieraden, afplakken of gewoon af. Het was de 1^e keer dat een scheids zo streng was, maar eigenlijk had ie daarin gelijk. We begonnen heel scherp en direct met heerlijke combies en dat die er niet ingaan is ongelofelijk. Heerlijke aanval over links, tikkie, takkie en Eef knalt hem vanaf de 16 hoog in het dak van het doel, 0-1. Ontlading en doooooor, kom op. We leggen de ene na de andere combi neer en geen beloning voor jullie, hoe dan!! Dat is het enige wat ik jullie kan kwalijk nemen dat dat gewoonweg niet lukt. Uiteraard wacht je dan op de zuinige aanvallen van Cwo en inderdaad die valt op het laatste moment van de 1^e helft 1-1.

Hoe krijg ik jullie weer scherp. Cwo heeft alles verloren en staat onderaan en waarom dan wij zo moeizaam. Nog even gepraat met die vreselijk aardige coach Hans en de verloren partijen van hun waren eigenlijk allemaal een btje pech zei hij. Ze waren vorig jaar zo goed en eindigden heel hoog, dus nu nog steeds een goed team alleen ze hebben steeds de pech. Inmiddels waren er 3 bij gekomen van hun Vr1, die na ons moesten spelen, ach die zullen het onderscheid toch niet gaan maken. Als wij trouwens in de 1^e helft alles scoren qua kansen dan had het na 15 minuten al 0-4 gestaan. Ik mocht Coossie nog een kwartier lenen van haar man Ron en daardoor kon ik nog een btje schuiven. Inmiddels namelijk weer 2 meiden geblesseerd dus ik had nog een Marinka en Keashia over die eigenlijk niet teveel meer mochten voetballen. Gaab kan gelukkig weer een helffie keepen, maar ik wist eigenlijk dat we met 9 zouden eindigen. We beginnen weer en het kan toch niet dat we deze gaan verliezen, wat een kansen, links, rechts, alles voorbij en net naast. Dan toch weer een heerlijke aanval en via de rechterkant komt ie aan de linkerkant bij Robocop en ze legt hem met links in het rechtse hoekie waar ze nog precies 5 mm had naast de paal, 1-2. Nu  doooooor hoor meiden, klaar mee. We raken toch vermoeid en wissels heb ik niet meer. Steeds vragen of het gaat met de meiden die ik er eigenlijk af moet halen, maar risico nemen dan. Cwo krijgt mooie aanval over de hele en ze schiet hem netjes in het verre hoekje, 2-2, het zal toch niet gebeuren. Hans vraagt nog of we zullen laten affluiten, maar nee dat wil ik echt niet, het moet toch lukken. Mooie aanval over rechts en gelukkig heb ik haar er nog niet afgehaald, Keash krijgt hem mee in de 16, je ziet haar denken of opzij naar Ro of zelf alle gevoelens erin trappen. Vol op de wreef en het net bolt op, 2-3, wat een actricende voetbalster (ik wil handtekening). Hierna moet ik haar wisselen en zet de geblesseerde Joyce er nog even in (de lamme voor de blinde). Met Marinka neem ik een risico maar ik hoorde alleen maar als ik vroeg, gaat het met je, een volmondige JA. We voetballen de wedstrijd uit en de revanche met een 2-3 is een feit. Steentjes uit het oog en de verdiende selfie.

Coossie en Mies bedankt voor vandaag.

Moraal: We doen het toch maar weer met zijn allen!!!

Fijn weekend, tot maandag.

Josephientje.