Ariston VR4 – MVV’27 VR1 (1-4)

Zaterdag, de dag van de week en wat voor eentje. Lekker vroeg op naar Delft waar we om 10.30 uur al moesten aantreden tegen het altijd lastige Ariston, dit keer Vr4. Een lekkere week van trainen gehad en zeker de donderdag was heerlijk naar de wedstrijd toe, scherp, zuiver en heel sterk. In de kleedkamer aangegeven, dit keer zonder flapoverplakstrip (het was te vroeg voor Josephine en hij vond het zonde van het plakvel) dat het waarschijnlijk weer zo een wedstrijd zou worden als vorige week. We zouden lekker de bal het werk laten doen en het veld vooral groot houden.

We begonnen en gingen direct voor de goal en probeerden elkaar te vinden. Dit liep niet lekker en om de bal bij eenzelfde kleur te krijgen met al die door elkaar lopende studentes (doen ze gewoon goed)  viel niet mee. Toch konden we na een minuut of 11 de eerste opschrijven na een mooie combi tussen Gaab en Ro die netjes afrondde.  Het blijft een rommeltje op het veld en het lijkt wel of we nog een tegenstander hebben op het veld. We proberen van achter uit lekker op te bouwen en elkaar te vinden en dan komt er een schitterende aanval. Gaab stoomt op aan de linkerkant en vindt La die de 16 in schuift en die goed opendraait en naar Ro speelt die Keash vrij ziet staan en de bal er netjes inschiet, 0-2. Het verdere spel is niet noemenswaardig, het vinden van elkaar is vandaag niet ons ding. Ik sta die andere tegenstander te zoeken en tel nog een keer hoeveel speelsters er in het veld staan, maar dat is het ook niet. Gelukkig rust en terwijl we naar de kleedkamer lopen zie ik het.

In de kleedkamer aangekomen, beteuterde gezichten bij 0-2 voorsprong. Meiden toegesproken en aangegeven dat ze gewoon vandaag op deze vroege zaterdagmorgen 2 tegenstanders hadden in de 1e helft. Ze hadden 11 Aristonnezen die overal in het veld liepen en ze hadden zichzelf waar ze tegen voetbalden en dat was de zwaarste tegenstander. Dat moest anders en weer aangegeven dat gewoon de bal het werk te laten doen en het veld groot houden het beste is, want zij lopen zich stuk en dan komt er ruimte voor de opening op het middenveld. Kom op meiden het veld op en gewoon voetballen, daar waar jullie gewoon goed in zijn. We beginnen gewoon goed en proberen uit te voeren wat afgesproken is. Wederom stoomt Gaab op aan de linkerkant, geeft hem voor en volgens mij kopte La hem door naar Keash die er 0-3 van maakt. Ariston komt toch wat beter in hun spel en dat kwam gek gezegd omdat wij beter gingen voetballen. In die periode scoren ze ook een terechte 1-3. We pakken het meteen weer op en laten zien waarom we vorig jaar zo hoog eindigden. We geloven er in en de 2e tegenstander lijkt uitgeschakeld, we komen weer een btje in ons spel en laten de bal van achterenuit lekker rondgaan. Roos geeft de bal aan Joelle die opendraait op La vervolgens naar Charel en door via Ras op Fee, via de opkomende Gaab naar Ro, vervolgens via Kaar naar Eef en zo naar de opkomende Joyce en hoppa naar die goal, corner. Het is dat de bal de in de dug-out zittende Michelle en Keash niet aangeraakt mag worden anders hadden we dat ook gedaan. Ras loopt naar de corner in 3 min en 12 seconden vanaf haar eigen positie en geeft hem heerlijk voor, waarna de bal via een tegenstander in de goal wordt geschoven, 1-4. De wedstrijd heeft het verder wel gehad op deze zaterdagmorgen en de scheids fluit af.

Een wetenswaardigheid is wel weer dat Keash vanuit haar nachtdienst gewoon na 45 minuten slaap  doorgaat en voetbalt om vervolgens nog 2 nachten te moeten lopen, chappoo. Michelle uit Vr3 gewoon zo vroeg meegaat, terwijl ze in de middag nog een wedstrijd moet spelen (helaas moest je noodgedwongen vroeg uitvallen, beterschap), bedankt.

Dan even een nieuwigheidje dit seizoen, wie is wie nou eigenlijk, dit keer Roos Boelrijk. Jarenlang de snelste rechtsbuiten van het halfrond. Jarenlang haar coach/trainer mogen zijn tot de vreselijke blessure dat ze moest stoppen met voetballen door een hele nare knieblessure. Spelletje is te leuk en na jarenlange afwezigheid en revalidatie en de wedstrijden blijven bezoeken, het keepen maar eens proberen en dat gaat goed. Ze doet het onder het mom van, bij het team blijven want het is zo gezellig en dat pakt ze heerlijk op. Na goede gesprekken met haar managervadert toestemming gekregen tot voortgang van haar carrière als keepster. Welkom terug Roos.

Moraal: Als je als team 2 tegenstanders in 1 wedstrijd kan verslaan, dan ben je sterk als team en kan je alleen maar groeien.

Meiden, fijn weekend, tot maandag.

Josephine.