MVV’27 VR1 – Naaldwijk VR1 (0-2)

Vanavond stond de volgende wedstrijd al weer voor de deur. Thuis tegen Nalek. Twee weken geleden speelden we bij hun en waren we heer en meester en wonnen we makkelijk met 2-0 en vanavond zagen we er niets van terug. Na een trainingsweekend zou het vanavond moeten gebeuren en zouden we een gat kunnen slaan met de concurrenten of zou het toch anders lopen? Vooraf aangegeven dat we van de roze wolk af moesten en dat de komende wedstrijden het verschil moesten gaan maken. We hadden toch nog wat blessures en afwezigen en gelukkig konden we gebruik maken van MO19 en VR2 om toch een compleet elftal neer te zetten.

We moesten op veld 5, ook niet 1 van de makkelijkste velden, maar goed daar hadden zij ook last van, dus geen excuus. Vanaf het fluitsignaal hadden we niets te vertellen. Ze waren overal eerder, ze waren overal sneller, ze waren overal beter, we moesten alleen maar wegtrappen. Er zat totaal geen lijn in en we hadden dan misschien ook maar 5 aanvallen op hun helft, de rest waren ze op onze helft en maakten ze ons het leven zuur. Snelheid, driehoekjes alles trokken ze uit de kast en we konden alleen maar verdedigen, wegtrappen en verder echt niets. Ik zag de “niet weten hoe het op te lossen” gezichten en had maar 1 hoop, dat als de 1e helft zo slecht is, dat dan de 2e helft geweldig is. Dat dan ook Ro nog geblesseerd eraf moet na 25 minuten helpt er ook niet aan mee. Dat het 0-0 bleef was echt een wonder en gaf wel aan dat jullie er alles aan deden, maar het wachten was wel op de 0-1. Gelukkig rust en kijken wat we kunnen repareren.

De 2e helft en Ro konden we afschrijven (gebroken teen?), nu maar hopen dat Marink het volhoudt met der hamstring. Kaar mocht 55 minuten, maar ik vond het niet verantwoordt om langer dan 45 minuten te doen en zeker met de komende wedstrijden in het vooruitzicht. Helaas was het  spel hetzelfde als de 1e helft, we hadden niets in te brengen en hoe jullie ook knokten voor elke bal er kwam niets uit om het om te draaien. Een aanval en wat gerommel op de 16, ze haalt uit en de 0-1 is een feit. Je hoopt dan dat ze in gaan zakken en gaan verdedigen, maar niets is minder waar, ze blijven gaan en dus moeten jullie weer aan de bak. Toch krijgen we soort van kansjes en de 1-1 is op de 2 schoten op de goal haast een feit. Het zou volledig tegen de verhouding in geweest zijn, maar goed waarom niet. Zij blijven tikken, de ruimte zoeken en er moet haast doping in het spel zijn, want ze blijven gaan en de 0-2 is een feit. De verder prima leidende scheidsrechter fluit na haast de 2-1 en direct haast de 0-3 op de lat af en we kunnen niets anders doen dan accepteren dat we weer 2e staan en 1 wedstrijd minder gespeeld hebben. Dat het spannend blijft is een feit. We zullen het waarschijnlijk op 18 juni 2022 pas weten. Over 2 wedstrijden gezien dus 2-2 en eigenlijk niets aan de hand.

Aad bedankt voor het vlaggen, je moest aardig wat sprintjes trekken naast de rechtsbuiten van hun. Annabel, Saar en Eline bedankt voor het mee willen spelen vanavond. 

Moraal van deze wedstrijd: De prijzen worden 18 juni verdeeld en zoals ik al eerder zei: Morgen wordt het gewoon weer donderdag.

Meiden deze wedstrijd zeker niet vergeten, maar niet getreurd. Morgen lekker trainen.
Josephine.