De wind zat ons mee en tegen!!!!!!!!!!!

De Derby zat er weer aan te komen en dit keer was het tegen de meiden van Ed op het Sportpark aan de Lavendelstraat. Het elftal had een nare ervaring van afgelopen weekend mee genomen en zouden dat tegen ons er even af spelen. Gelukkig staan wij altijd strak voor dit soort wedstrijden, dus we waren er klaar voor.

Deze wedstrijden brengen zelfs de coach altijd een btje van zijn stuk en heel de dag was dat voelbaar. Tactiek zus, tactiek zo, maar ja die wind, hoe gaan we daar mee om. Vooraf duidelijk aangegeven wat de bedoeling was en hoe je iets kan bestrijden met zoveel wind, waar je allebei last van hebt en wat bij elke sprint voelbaar is in de longen. De opstelling met de wolk die blaast en de tekenervaring van de coach was ook duidelijk. Hop, het veld op.

Vanaf het fluitsignaal gaan jullie er vol voor en het beloofd toch een spektakel te worden. We vinden elkaar over de grond, dat gaat goed. Verder gaan alle ballen door de lucht echt elke kant op. Lastig voor de keepster ook, want vlak voor je hem wilt vangen, slaat de bal effe af naar links of rechts. Gelukkig weet onze Keashia vanuit haar werk wat links en rechts is, dus heel professioneel ving ze dat op. Het was ook weer de wedstrijd tegen de dame die ik elk verslag benoem. Altijd uit respect, want het is gewoonweg een mega goede voetbalster die je allemaal in je team zou willen hebben, maar ook door de wind kwam ze niet lekker in der spel. Ik moet ook zeggen dat onze Britt Verboon (MO19) haar heel goed heeft verdedigd. Dit was ook dit keer onze tactiek, Britt had geen idee hoe goed ze was en ging dus heel onbevangen erin. De blik van Britt zei mij af en toe genoeg, maar het is VR1 dus stampen en door. We hadden wat kansjes op de 0-1 maar dat gold ook voor hun. Hoogtepunt van de 1^e helft was de terugkomst van onze Siempie, die na een zware blessure weer 10 min mocht meespelen. Heel benieuwd naar de terugslag morgen. De rust gaan we verder dan ook in met de brilstand, 0-0.

Tweede helft dezelfde tactiek alleen was de wind nu iets gedraaid, misschien in ons voordeel. We durfden de druk erop te houden en steeds in de aanval te gaan. Met acties en schoten van Annabel (MO19) net voorlangs en Ras die der schotvaardigheid lekker kon uitleven, lukte het toch niet om het verschil in doelpunten te maken. Je weet degene die scoort heeft de punten. Achter het veld vliegen de brandweerauto’s, ambulances langs, want een boom kwam even op een motorkap van een auto. RTL nieuws gehaald met op de achtergrond ons speelveld. De acties aan de rechterkant door Lisanne, die 30 minuten voor de wedstrijd nog even opgeroepen werd en gewoon der prak liet staan en kwam, gaven af en toe ook rare momenten voor de goal. Verder meiden de inzet en het geloof wat jullie er allemaal in gooien is echt ongelofelijk. Laatste minuut nog een schot van afstand van Ras en de bal spat uiteen op de lat, ik hing alweer in de lucht en ik hoorde Ed zeggen het zal toch niet gebeuren. Eindstand 0-0 en ik denk over heel de wedstrijd gezien, een terechte uitslag. Dit soort wedstrijden speel je liever op een midzomeravond met een laaghangend zonnetje en daarna een wijntje.

Bedankt meiden, Britt, Annabel en Lisanne voor het mee willen en kunnen spelen. Mijn eigen meiden, Keash, Joyce, Charol, Lerrie, Yootje, Joelle, Tess, Eef, Ras, Marink en Siem ook bedankt. Ger, Kaar en Fee, leuk dat jullie er waren om het team aan te moedigen.

Moraal van deze wedstrijd: Al was vooraf het geloof er misschien niet, het blijkt elke keer weer dat jullie meer kunnen als jullie denken.

Geen selfie als teken van de winst, maar de winst is wel dat Siempie aan het terugkomen is vanuit een vervelende blessure.

Josephine.