Ik begin met iets te schrijven wat me waarschijnlijk niet in dank wordt afgenomen en wel het feit dat in mijn ogen (niet alleen van mij) er te weinig rekening wordt gehouden met het wel en wee van MVV 2. Ik begrijp dat als je trainer bent je het beste wilt voor je team maar om elke keer dezelfde speler van het tweede (Julian) maar een helft of 60 minuten mee te laten doen omdat die als vierde of vijfde wissel bij 1 moet zitten daar doet je 2 en de betreffende speler geen plezier mee, nog erger je haalt zeker bij de speler de vreugde en motivatie weg wat volgens mij geen goede zaak is, nogmaals dit stukje is voor mijn rekening en van niemand anders.
Ga er maar aan staan je moet naar Voorschoten wetende dat ze bovenaan staan met 15 uit 5 en een doelgemiddelde van 25 voor en 2 tegen. M.a.w. een geduchte tegenstander voor onze jonge garde. Vanaf het begin kon je zien dat Voorschoten de betere ploeg was maar daar stond zoals we gewend zijn van 2 een elftal tegenover dat met veel werklust en inzet het de tegenstander verdomd moeilijk maakte. Aanvallend kwamen we niet helemaal uit de verf maar verdedigend stond het goed met als Mark als zeer attente doelman.
Buiten een paar kleine kansjes kwam Voorschoten niet, en het was daarom jammer dat een schot van zeker 20 meter ons de das om deed, Mark zat er nog aan maar het was hem net te machtig en zo stond de doelpunten machine met 1 – 0 voor wat om eerlijk te zijn, verdiend was. Kort daarna kreeg Cor nog een dot van een kans maar de bal ging jammer genoeg rakelings naast, de warrig en zeker thuis-fluitende scheids floot even later voor de rust.
De tweede helft zonder Julian, wat met alle respect voor de andere spelers, een aderlating is begon onze tegenstander aan een offensief om zoals ze gewend zijn meer goals te maken maar de achterhoede onder leiding van een zeer goed spelende Bram wist elke aanval te pareren en langzamerhand kregen we wat meer mogelijkheden om er iets meer van te maken. Maar buiten 2 vrije trappen rand zestien die Max niet echt overtuigend nam kwamen we niet. Met nog 10 minuten te gaan kon je merken dat Voorschoten echt op ging letten en dat ze niet meer de aanval zochten maar de 1 – 0 voorsprong verdedigde en daarom was het zo jammer dat Niels net even te lang nodig had om te schieten en zijn schot geblokt werd door een verdediger. Kort daarna floot de scheids voor het einde en het was opmerkelijk dat haast alle spelers van Voorschoten juichend het einde vierden.
Jongens als laatste wil ik mijn respect uitspreken voor jullie inzet en wil om er iets goed van te maken PETJE AF MANNEN.
Opstelling: Mark van Barneveldt, Stef v/d Velden (Stijn van Wijk), Bram Scheffers, Jay Degens (Daan Kroes), Michael van Vliet, Jimmy v/d Hoeven (Niels Scheffers). Julian Tinbergen (Thom d Koning), Alec Koning (Roan Dechering), Cor Verboon, Sjors Vreugdenhil, Max de Vetten.
