Een eindverslag na zo een seizoen hoort er ook bij. Wat hebben we toch een geweldig seizoen gehad. Het begon verschrikkelijk vervelend met allerlei blessures en meteen de eerste wedstrijd er met 8-1 af te worden gespeeld tegen Nalek, dat gaf niet veel toekomst voor het seizoen. Dit zou een plaats worden in de onderste regionen. De ene na de andere kreeg blessures en niet voor 1 of 2 weken, nee, het waren 6/7 weken en elke week moesten we aanspraak maken op de geweldige damesafdeling van MVV ’27. De Vrouwen 2 en 4 werden al weken van tevoren gevraagd om speelsters uit te lenen als het hun ook uitkwam en menig speelster speelde ook wel eens 2 wedstrijden op de zaterdag. Zo konden we elke zaterdag toch met een gemêleerd elftal op het veld staan. Ook vielen we zelf als tegenprestatie in bij hun wedstrijden, het zou een zwaar jaar worden. Er was ook een uitvaller die 9 maanden niets meer ging doen en dat was natuurlijk geen vervelende “blessure”. Zo waren er ook die terugkwamen uit zo eenzelfde “blessure”, dat gaf ook wel weer de kracht van dit elftal.
Langzaam maar zeker gingen we wedstrijden winnen en kwamen we verder in de beker. De blessuregevallen werden afgelost door weer anderen en zo was het zoals gezegd elke week weer puzzelen om een elftal neer te zetten met het liefste iedereen op der eigen plekkie. De derby’s waren de ommekeren in het spel en we klommen steeds verder in de ranking.
Na de winterstop begon het echt te lopen, 13 competitie wedstrijden ongeslagen, echt geweldig. In de beker hebben we het gered tot de halve finale bij Quick Boys VR2, de latere winnaar, waar we met 2-1 de meerdere moesten erkennen. Wat was het een gave ervaring en jammer tegelijk. Het competitie verloop werd een hilarisch einde met een mogelijkheid om kampioen te worden thuis in een derby. Het werden 3 wedstrijden in 1 week, maar nogmaals de zaterdag moest het gebeuren. We hadden zaterdag, donderdag en zaterdag weer een wedstrijd en na die donderdag moest en kon het die zaterdag gebeuren. Alles maar geregeld voor het geval dat en anders hadden we pech gehad. Nou het werd een thriller als nooit tevoren en de platte kar werd voor gereden. Een onvergetelijke rit door het dorp op die platte kar en de foto op het bordes, wat een ervaring, dat kan alleen in Maaaasland.
MVV ’27 VR1 kampioen en dat na 10 jaar bij deze club trainer/coach te zijn geweest, wat megagaaf.
We doen dit niet alleen. Ik wil alle speelsters hartstikke bedanken uit de verschillende elftallen voor het in willen vallen, een club ben je niet alleen, maar samen.
Verder ons eigen team, Keashia, Larissa, Gerrie, Nin-A, Tessa, Michelle, Lisanne, Rachelle, Felice, Karen, Milou, Roma, Marinka, Robin, Charelle, Joyce, Corrine, Angela, Yolanda en Ronald, allemaal kanjers die er heel het seizoen alles aan gedaan hebben om tot dit geweldige resultaat te komen, bedankt.
Op de Familiedag ook nog uitgeroepen worden tot Team van het Jaar was de uiteindelijke kers op de taart.
Na een geweldige afsluitingsavond bij Lerry in de tuin hebben we het seizoen officieel zoals elk jaar afgesloten bij Sport & Spel.
Meiden, supporters en iedereen, bedankt en tot volgend seizoen. Degene die stoppen Ger, La, Tes en Ras, het gaat jullie goed en degene die komen Joyce L, Jordan R en Annie S, welkom.
Josephine.