MVV ’27 VR1 – Zuidland VR2 (3 – 2)
De laatste 16 en nu proberen te winnen om de laatste 8 te bereiken. De tegenstander wederom wezen bekijken de week ervoor en de aandachtspunten eruit gehaald waarvan ik dacht dat nodig was om ze te bestrijden. Dit verwerkt op het tactiek bord en doorgesproken. Je hoopt dan uiteraard dat dezelfde speelsters er in staan. Je bent gek zeggen ze, helemaal naar Zuidland op je vrije zaterdag, maar ik wil er gewoon alles aangedaan hebben voor onze dames. Vooral de aanvoerster benoemd, de backs en het gat wat gaat vallen bij omschakeling tussen middenveld en verdediging. Tijdens de warming-up horen we het al van de tegenstandster, dat wordt een nulletje of 7 en oh die keepster pakt niets, nou daar zouden ze achter komen. Ze hadden nog niets verloren in hun competitie, 27 uit 9 en maar 7 doelpunten tegen. Dat zit wel in de koppies van onze meiden, nu is het tijd om dat te veranderen, een bekerwedstrijd is een wedstrijd op zich. Heel de week scherp getraind, ook donderdag met windkracht 6 en zeikende regen, met pilaren die omwoeien, alles naar deze wedstrijd toe.
We beginnen echt ontzettend slap, een soort van respect voor de tegenstander. Binnen 3 minuten is het raak en kijken onze koppies omlaag. We zijn meteen wakker en zetten de schakelaar om naar strijd, passie en vooral inzet. We zoeken de vrije dame en spelen goed rond. Onze Ro zakt lekker in en begint een rush aan de rechterkant, speelt Marink aan in de 16 en speelt direct door naar Lieke, deze neemt aan en schiet hem langs de prima keepster van Zuidland en in de 6eminuut is het 1-1, nu gaan we voetballen. Er ontstaat een heerlijk voetbal schouwspel met goede combies over en weer. Pittige overtredingen heen en weer, maar wel fair en het is uitdelen en incasseren en gelukkig voelt de scheidsrechter dit ook aan. Hij floot als het echt moest en liet doorgaan als het verder geen invloed had op de positie in het veld waar het gebeurde. Het gat valt al snel bij hun tussen het middenveld en verdediging, maar ook bij ons gebeurd dit en het wordt een conditioneel leuk spektakel waarbij het soms effe niet meer is aan te lopen. De ballen worden wat minder scherp of te vroeg ingespeeld waardoor zij net wat eerder de 1e bal hebben. Het tegendoelpunt valt dan heel lullig, een voorzet in onze 16 en er loopt er 1tje tegenaan, 1-2. Je ziet de ontlading bij hun, zo van, he gelukkig want ze kunnen bij Mvv ’27 echt voetballen, die dames van VR1. We raken er niet van ondersteboven en strijden door. Onze keepster heeft dan nog een heerlijke redding en tikt de bal uit de verre onderhoek, waarbij ze haar mond volhapt met rubberen korrels en eindigt 2 cm met der hoofd van de paal. Tot aan de rust proberen we het nog, maar de tactiek voor de 2e helft is wel gemaakt in deze fase, we gaan er nog harder tegenaan, rust.
In de rust aangegeven dat we scherper en secuurder moesten worden, pas inspelen als iemand om de bal vraagt en niet omdat iemand daar staat. Ook de 1e bal echt willen hebben en anders zeker de 2e bal. Hop dat lichaam erin draaien en laten zien wie we zijn. Nou, deze 2e helft wordt er 1tje hoor, slecht voor de bloedruk en zeker slecht voor je hart. We gaan er echt volop in en het geloof is er. Het moet gewoon gebeuren, Zuidland moet terug zonder de overwinning. Jullie gaan echt nog beter voetballen en waar jullie de inzet vandaan halen, ongelofelijk. Eigenlijk hebben ze de gehele 2e helft geen kans meer, jullie zitten overal bovenop, heerlijk om te zien. We pakken het overwicht en vinden elkaar met de steekballetjes (vooraf besproken), balletje op rechts, Roma achterlijn en voor die verdedigster komen (trainingsvorm met paal) en Ro komt er als ze er moet wezen, pats, 2-2, wat een ontlading zeg in die 72e minuut. Wat gaat dit worden vanmiddag, het lijstje voor de penalties komt al naar voren. We zien dan toch dat zij er geen geloof meer in hebben, ik proef wat irritaties onder elkaar en richting hun leider, van wat ze moeten doen met deze inzet van ons als tegenstander, want deze tegenstand in het veld hadden ze nog niet gehad. Jullie gooien er nog 25% inzet in en willen maar 1 ding, geen penalties, dus hij moest er in. We krijgen weer een corner en Roma gaat er achter staan, na een slakkengang naar de cornervlag om effe op adem te komen. Ze legt hem in de 16 en die wordt weggekopt, hierna wint (hamstring) Nin-A het duel om die 1e bal en tikt hem naar Roma, die kapt tegenstander uit en legt hem weer in de 16, Kaar neemt hem aan met haar interne onderbaarmoeder, denkt niet na en knalt hem met links in het netje. Wat een ontlading bij Kaar, ze mocht na onderhandelen met Niels B, weer 2 x 15 minuten na haar blessure. Was het alleen voor haar een ontlading, nee de gehele reservebank met speelsters rennen het veld in, wat een teamgevoel. Het geloof bij Zuidland was eruit, nog nooit achter gestaan in de competitie en nu dit. Ze blijven wel heel sportief voetballen en 1 ding is zeker, jullie gaan het niet meer weggeven. De uitstekend leidende scheids fluit af en we zijn door, bij de laatste 8 in de Knvb beker. Hier hebben jullie het voor gedaan meiden.
Lieke en Joyce bedankt voor het mee willen spelen vandaag.
Moraal van deze wedstrijd: Elke wedstrijd staat op zich, niets is zeker tot het laatste fluitsignaal.
Fijn weekend, wees trots op jezelf en tot maandag.
Josephine.