Altijd garant voor spektakel!!!

Deze wedstrijden hebben altijd iets aparts. Nooit saai en altijd doelpunten. Altijd op het heetst van de strijd, maar nooit te ver. Aan het einde blijkt toch dat de punten niet altijd het belangrijkste zijn. Het eindigde toch met een ambulance op veld 3 en een jongedame van Maasdijk die hopelijk niets er aan over houdt. Dan de wedstrijd.

Vooraf in de kleedkamer even de koppies na de nederlaag van 2 weken geleden weer op positief gezet. Vandaag moesten niet de gaten in de dijk geschoten worden, maar vooral de hoekjes opgezocht worden en meer effectief worden. Ik gaf jullie vrij spel met alleen de attentie op hun lange ballen en vooral geen corners weggeven. Hoe we begonnen was bizar. Alles weer voetballend oplossen en vooral via alle schijven de aanval zoeken. Eigenlijk niets aan de hand en het zag er allemaal rustgevend uit. Zou het een rustig wedstrijdje worden voor de dug-out. Nou integendeel, Maasdijk krijgt een afvallend balletje, zet de aanval op aan de rechterkant en waarschijnlijk dacht ze met de vallende wind, ik schiet vanaf 25 meter en pof zo de goal in, 0-1 en eigenlijk niets aan het handje. Blijven voetballen en niets aan de hand, voetballend stonden we goed, alleen vaak te gehaast, waardoor we de 1e aanname niet zorgvuldig onder controle kregen. Hierna willen we een bal uitverdedigen en dit ging door de midden en te gehaast in de voeten van hen en via een simpele 1-2-3 lag ook deze in de goal, 0-2. Lekkere zaterdagmiddag ging dit worden. Ik begon toch wat onrustiger te worden en merkte dat jullie even positief aangespoord moesten worden, voorzover je dat hoort in het veld. Het werd wat steviger in het veld en soms denk je als buitenstaander, nou nou, daar mag wel voor gefloten worden. Aan de andere kant besef je ook als je voor sommige schouderduwen moet fluiten in de 16 dat het dan wel een strafschop is, maar ja als het zo is, dan is het zo. Toch gebeurd het niet, dus je moet door al is hierdoor voor je spits wel meteen einde wedstrijd. Toch schrapen we alles weer bij elkaar en via een lekkere aanval en een heerlijke scrimmage scoort Tess de 1-2 en de aansluiting is er.  We vinden elkaar makkelijk al blijft het allemaal te rommelig en te onzorgvuldig in balaanname en het te snelle vervolg willen geven. Toch weer een mooie aanval en doelpunt, alleen buitenspel, maar het geloof is er gewoon. Het balbezit en de combinaties zijn bij ons ook gewoon beter, dus het geloof blijft er. We hebben dan 10 minuten echt het beste van het spel en na een leuke aanval knalt onze Robocop er de 2-2 in. Rust.

In de kleedkamer aangegeven dat we echt het beste van het spel hebben en dat het gewoon een kwestie van geduld is. Achterin staan we zo goed te verdedigen dat ik besluit het zo te laten staan en de andere verdedigers die ik heb te gebruiken op het middenveld en zelf de voorhoede. Middenveld staat ook goed met weer een probeerseltje en de voorhoede loopt echt op elke bal. Het geheel moet ervoor zorgen dat het goedkomt. We trainen al weken op de lange hoge bal met het rolletje en we krijgen een heerlijke vrije trap vlak voor mijn dug-out na een akkefietje. Charel denkt, laten we het maar eens proberen, de wind helpt mee en haalt de snelheid uit de hoge bal, Robocop ziet hem komen en besluit hem in 1 keer te nemen en ja hoor het kippenvel tot aan mijn bilnaad, ze legt hem over de keepster en de 3-2 is een feit. Trainingen zijn dus niet voor niets, het gebeurd gewoon een keer dat je het in de wedstrijd terug ziet. Maasdijk krijgt hierna effe 10 minuten de overhand en dan gebeurd het rotte waar je helaas niets aan kan doen. Aanval in de hoek van de 16, sliding op de bal en hierna wordt de aanvalster meegenomen en valt keihard op haar stuitje. Dit rotte moment brengt het spel van Maasdijk iets uit hun spel en dit gaf ons weer de rust en konden we het netjes uitspelen en de 0-2 achterstand is omgebogen naar een 3-2 winst en geloof me dat het tegen dit Maasdijk echt een geweldige prestatie is. Selfie en een applaus voor jullie zelf is een feit.

Uiteindelijk 2 uur na de wedstrijd kon de geblesseerde jongedame pas naar huis vanaf veld 3. Het bureaucratische geneuzel in Nederland zorgt er klaarblijkelijk voor dat het over 26 schijven moet voordat iemand de beslissing neemt hoe iemand afgevoerd mag worden. Sterkte voor deze jongedame en hopelijk komt het snel weer goed. Shappoo overigens voor de ambulancemedewerker.

Moraal: Trainen, trainen en het rolletje valt een keer op het juiste moment. We trainen niet voor niets en ook al is het weer nog zo slecht, we doen het nooit voor niets.

Fijn weekend, tot maandag.

Josephine.