MVV ’27 VR1 – DVO ’32 (2-0)

Leuk als je wint en zeker in zo een goede geconcentreerde wedstrijd. Als je echter na een paar minuten je keepster kwijt raakt na een schitterende redding en haar schouder uit de kom raakt en vervolgens met een ambulance het veld af gaat, dan is voetbal een bijzaak. Onze Roos na jaren van afwezigheid door blessureleed aan der knie wilde ze dit seizoen graag als keepster bij het team terugkomen. Al 6 weken lang verdedigt ze onze goal en elke dinsdag volgt ze fanatiek de keepsterstraining. Megatrots was ze ook dat der ouders met zus kwamen kijken en daar lag ze na een paar minuten naast het veld, drama ten top en zo vervelend voor Roos. Sterkte en beterschap.

Dan de wedstrijd toch tegen DVO ’32 vandaag. Als we ergens in de competitie punten zouden verliezen dan zou het tegen deze club zijn.  Ik had ze tegen Excelsior zien spelen en het is gewoon een hele goede ploeg. Tactiek vooraf goed doorgesproken en met Lieke en Annabel weer als de hulptroepen konden we beginnen. Heel geconcentreerd begonnen we, niet wetende wat er allemaal nog zou gebeuren en hoelang de wedstrijd zou gaan duren. Met verzorgd voetbal en strakke goede passes kwamen we zeer gevaarlijk door en binnen 5 minuten hadden we de eerste kans al die op de paal eindigt. Dan het moment waarop het hele team en ook de tegenstander vreselijk schrikt. Roos krijgt de bal op zich af geschoten en duikt op uitzonderlijke wijze om de bal uit de goal te tikken. Na de redding wil ze ook de rebound nog duikend caramboleren en toen ging het mis. Een vreselijk voor haar geluid en de schouder was uit zijn oorspronkelijke huisje gekomen. Helse pijn en gelukkig met behulp van assistentie van tegenstander ook waar verschillende Fysio’s in liepen konden we haar aan de zijkant van het veld leggen. Ook onze eigen fysio van het 1^e elftal er even bij laten halen en een ambulance laten komen. De rest zal ik U besparen. We gebruiken Keash hierna als keepster en moeten hoe rot het ook is de focus weer op het voetbal zetten. Een extra tegenstander dus. Gelukkig pakken jullie het weer op wetende dat ze in goede handen is. We blijven druk zetten en echt met goede combinaties het doel bestoken met schoten. Net over, paaltje, net naast en corners. Dan een mooie aanval over links en dat we zulke ballen trainen en waar we nooit het hoofdje durven te gebruiken, doen we dat nu wel. Hoge voorzet van Ras en Kaar kopt hem weergaloos hard binnen, 1-0. Die was voor jou Roos en het duimpje gaat omhoog. Het blijft geconcentreerd heen en weer gaan en eigenlijk moeten we de 2-0 maken om rust te creëren, maar de concentratie zit goed bij jullie tussen de oren en we spelen rustig de 1^e helft uit die ongeveer 1 uur en 15 minuten duurde.

In de pauze niet te veel gezegd of veranderd, concentratie was de keyword. Terug het veld op en verdorie Roos lag er nog, de ambulance was er nog niet. Waarschijnlijk had de 1^e ambulance een ander spoedje gehad onderweg en dus moest ze even wachten op de 2^e. Inmiddels had ze van DVO wel wat pijnstillers gehad maar het wachten was op het snuifje van de ambu. Voordat we konden beginnen kwam die toch aan en het snuifje werd gegeven en Roos ging even naar een andere planeet zoals ze later zei. Na het wegrijden van de ambu konden we weer beginnen. Jullie bleven echt goed druk zetten en overal op het goede moment instappen. Elke aanval konden we direct aanpakken en de omschakeling was geweldig. Direct was elke omschakeling gevaarlijk. Helaas belonen jullie dit niet met meerder doelpunten. Oh, oh, graag de 2-0 in plaats van de 1-1, maar eigenlijk is er de 2^e helft geen gevaar meer in ons doelgebied geweest. Goede omschakelingen van de linker naar de rechterkant en omgekeerd, zodat ze steeds moesten omschakelen. Conditioneel zat het ook goed bij beide partijen dus het bleef gewoon spannend. Verschillende oponthoudjes moesten wel bij de tegenstander wat wisselingen brengen. Overigens niet door tackles of harde duels, maar gewoon door pech. Hierdoor duurde de 2^e helft ok 75 minuten. Dan weer een aanval via links naar rechts en door de midden en Kaar zet haar chocolade been er tegen en de 2-0 is een feit. Hierna spelen we de wedstrijd uit en we lopen na 2,5 uur voldaan van het veld. Scheidsrechter uitstekend gefloten (sorry van je biertijd), een hele sportieve tegenstander en 3 punten voor Roos (en onszelf) in the pocket.

Invallers bedankt voor het mee willen spelen.

Moraal: Als je goede tegenstanders hebt, ga je zelf ook laten zien wat we kunnen als team (en dat is gewoon goed voetballen).

Na de wedstrijd kregen we een appje dat Roos weer in de gewone wereld was zonder kleuren en sterren en dat de schouder terug was gezet in de kom en verder afwachten moest of er nog andere beschadigingen zijn. Beterschap gewenst van ons allen en ook van DVO die er nog netjes naar vroegen na afloop.

Fijn weekend, tot maandagavond.

Josephine.