MVV’27 VR1 – Cion VR1 (3-2)

Eindelijk de wedstrijd waar we naar toe hebben geleefd. Vandaag zouden we zien waar we staan en of al die uitslagen van afgelopen weken wel noemenswaardig zijn geweest. Vandaag zou Cion op bezoek komen, een gelijkwaardige tegenstander in deze 4e klasse althans dat vond en vind ik nog steeds. Wij hebben 1 team en 1 taak en wij hadden voor deze wedstrijd maar 1 taak en dat was hun nummer 9 Lill uitschakelen want daar lag het gevaar voor ons. Ze mocht de bal niet krijgen en ze mocht zeker niet gaan dribbelen na haar aanname. Uiteraard was de rest van het team om haar heen ook belangrijk voor haar kunnen. Dit was vooraf de opdracht naar mijn team.

We beginnen en na 3 minuten is het al klaar, 0-2 achter. Ze krijgt 2 keer een bal, dribbelt, maakt driehoekjes en gewoon 0-2. Onze keepster had bij de eerste een geweldige redding met een duik, alleen caramboleerde de bal alsnog via de paal de goal in. De tweede ook een redding met de voeten en deze rolde er ook heel sneaky nog in. Is er dan paniek nee hoor, totale zekerheid dat het goed gaat komen, want ook wij hadden al wat kansjes gehad in die beginfase. Hun keepster was en zou een sta in de weg worden. We blijven voetballen alleen oogt het wat rommelig omdat steeds bij de omschakeling de bal richting nummer 9 wordt gespeeld en die is gewoon mega gevaarlijk. Gelukkig zie ik wel het geloof bij jullie en na een heerlijke pass vanaf Kaar richting Keash de hoek in, voorzet en Ro is er als de kippen bij om de 1-2 erin te leggen. Schitterende aanval en de aansluiting is een feit. Hierna wordt bij hun alle ballen naar voren getrapt en/of over de zijlijn. Druk erop houden en dat de 2-2 niet valt is ongelofelijk, elke aanval had er eentje kunnen zijn, maar die keepster. Toch blijft de 2-2 uit en is de lat een stiekume extra tegenstander. Niet getreurd, blijven voetballen en vooral dezelfde kleur inspelen. We krijgen Lill een beetje in de knip en er gebeurd weinig meer van hun kant en dan een aanval door de midden, goede aanname, door bewegen en de 2-2 is een feit, rust.

In de pauze aangegeven dat ze na de 0-2 eigenlijk niets meer te vertellen hadden en dat we moesten blijven voetballen met simpele combinaties om die 3 punten te pakken. Vooral het in de bal komen zou het verschil gaan maken. Je moet komen als je er moet zijn en er niet al wezen. Ook meer de aanval via de linkerkant opzetten en steekballen geven, want onze Gaab had 3 keer een sprintje moeten trekken tot de achterlijn en dat is zonde, want daar lag de ruimte. Ik moest ook tactisch wat omzetten. Het middenveld moest de 1e helft zoveel gaten dichtlopen en ballen veroveren dat we het overzicht niet meer hadden om bij bal overname direct de aanval weer zuiver te doen. Het is wel eens vervelend, maar in het belang van het team moet je afentoe wat doen om hopelijk het verschil te maken. Of het dan goed uitpakt, dat moet je altijd afwachten. We zijn weer een paar minuten bezig geloof ik en we verliezen onze Ro door een vervelende hamstring blessure, dit voelt voor het team als een nieuwe achterstand. Effe schuiven en dooooor, we zijn 1 team en we hadden 1 taak, de drie punten moesten in Maasland blijven. Conditioneel zijn jullie toppers en je ziet bij Cion de vermoeidheid toenemen en kleine blessuretjes zijn zichtbaar. Dan komen er wat aanvallen die door net te trage balbehandeling het effect missen en dat doet jullie tekort door de mooie aanvallen daaraan voorafgaande. Toch blijft de drive voor de 3-2 alleen maar toenemen. Mooie aanval en via die linkerkant en Gaab ligt hem in het netje, de 3-2 is een feit. Nu wordt het billenknijpen met het zweet ertussen, want ze komen nog een paar keer gevaarlijk eruit, alleen nu hebben we Lill wat eerder onder controle en lukt het haar niet meer wat de eerste helft wel lukte. Klasse meiden, goede duels. De uitstekend fluitende scheids fluit af en de overwinning is een feit. We weten na vandaag waar we staan en dat volgende week ook weer een uitdaging wordt om Maasdaik te verslaan en deze lijn voort te zetten.

Moraal van deze week: We hebben 1 team en 1 taak en dat moet de kracht blijven dit seizoen.

Deze week stel ik Robin Selhorst aan U voor. Zij ademt voetbal, praat voetbal, leeft voor de voetbal en is eigenlijk een voetbal. Ontzettende drive en ook een speelster die ik al 16 jaar ken. Altijd fanatiek, altijd sturend en altijd meedenkend over hoe iets beter kan, zowel op trainingen als in de wedstrijden. Is ook een doorgeefluik in het veld voor mij. Heerlijke voetbalster die je gewoon in je team moet hebben.

Dames, lekker geoktoberfest hoop ik, fijn weekend en tot maandag.

Josephine.