Zelfs de sterkste eik wordt wel eens geveld, nu wil ik me daar niet mee vergelijken maar ik was vorige week uitgeteld door de griep en daardoor miste ik de donderdagavond-kantine dienst en de zaterdag wedstrijd tegen Den Hoorn. Een pot voetbal wat ook een familiestrijd was tussen de 2 zonen en onze trainer Marco van Leest, de wedstrijd eindigde in een 1 – 0 overwinning voor Den Hoorn maar uit berichten van verschillende mensen hoorde ik dat er goed werd gevoetbald en een gelijkspel terecht was geweest.
Nu de wedstrijd tegen FC ’s-Gravenzande, een team waar we vorig jaar 2 keer van verloren, dus was het zaak om goed bij de les te zijn (we voetballen niet graag tegen wat oudere spelers). Maar onze grootste tegenstander was niet FC maar de wind die netjes opbouwen haast onmogelijk maakte (maar daar had iedereen last van). Vanaf het begin waren we de sterkere ploeg zonder tot oog strelend voetbal te komen, en dat resulteerde in minuut 19 in de 0 – 1. Een heel mooi afstand schot wat in de kruising plofte, ik ben alleen vergeten de naam te noteren van deze goal sorry daarvoor. 2 minuten later was het weer raak en nu was het Job die scoorde na goed voorbereidend werk van Samuel, dus 0 – 2 tegen een tegenstander die het met lange ballen naar voren probeerde op de snelle linksbuiten, maar in de problemen kwamen we nooit. In minuut 38 kregen we een vrije trap rand 16 en die werd snoeihard binnen geknald door Samuel en zo gingen we na 41 minuten (was geen Nijhuis) rusten en naar de limonade.
Was de eerste helft niet echt hoogstaand, nu de tweede helft was niet om aan te gluren en dat van beide kanten. Wat op viel was dat Bouke een soort van aangeschoten wild was voor alle spelers van FC (ik zou persoonlijk een kleiner mannetje uitkiezen bijvoorbeeld Niels) maar hij beet behoorlijk van zich af en hij had zeker een pingel verdiend maar de scheids dacht daar anders over. Toch kreeg hij zijn ultieme wraak want 10 minuten (bleek later korter) voor het einde scoorde hij de 0 – 4 en de assist was dezelfde speler die de 0 – 1 maakte dus zeg maar heel verdienstelijk gevoetbald. Hadden we in de eerste helft 41 minuten gespeeld in deel 2 was het wederom korter, maar om de waarheid te zeggen vond niemand dit heel erg.
De eerste overwinning van dit seizoen is binnen en opeens schiet de naam van de speler me te binnen (hoe kan ik het vergeten) en trommel geroffel, het was STIJN het enige jammere er van is dat we het zeker een half jaar aan moeten horen (geintje STIJN).
Aankomende week moeten we thuis tegen de koploper Maasdijk en ik hoef jullie niet te vertellen dat we uit een ander vaatje moeten tappen dan in deze wedstrijd anders hebben we totaal geen kans op een goed resultaat.
Opstelling: Sem Moerman, Bink van Zomeren, Jimmy van der Hoeven, Luuk Vreugdenhil (Davey Broos) Job Taal (Steven de Haas) Stijn van Wijk, Niels van de Poel, Wesley Lagrauw (Alec de Koning) Julian de Bruijn (Jens van Dinten) Samuel de Haas, Bouke Schippers.
