MVV ’27 VR1 – CWO VR1 (5 – 1)

Ik zal beginnen met complimenten aan de speelsters van Cwo te geven. Met 10 meiden komen en van de week nog gedacht hebben af te zeggen en als je dan toch komt dan zijn jullie kanjers. In het achterhoofd dat bij jullie 2 weken geleden een speelster nog een 3-voudige beenbreuk heeft opgelopen dan zeker chapeau. Ook de wetenschap bij jullie coach dat wij al die afzeggingen hebben gehad gaf hem de doorslag om toch te komen. Menig ander team had afgezegd.

Vooraf in de kleedkamer aangegeven dat dit toch lastig ging worden tegen 10 meiden. Wat ga je doen? Afwachten of meteen erboven op? Nou, dat is wat hun deden en binnen 5 minuten 0-1, zo we zijn begonnen. Het duurt heel lang voordat we een beetje begrijpen hoe te gaan voetballen, want het leek echt of zij er 1-tje meer hadden en dan zo een geweldige keepster die elke aanval van ons stopte. Toch zijn er hele leuke combies, maar steeds die laatste pass. Die werden te hoog ingespeeld en ketsten dan weer terug bij de tegenstandster. Oh, wat liep ik me op te vreten en jullie waren in het veld ook meer met elkaar bezig als met het spel. Waar de 1 tegen de ander zei het beter te moeten doen, gaf daarna zelf ook een rot bal. Al met al, zou dit mijn eerste donderspeech worden alleen toen kwam de 41^e minuut, ik sta NIET OP TE LETTEN en blijkbaar schiet Marink vanuit een hoek op de goal en met een stuiter gaat die over de keepster heen, 1-1. Geloof terug en nu hopen op de snelle voorsprong. Cwo krijgt toch ook wat kansjes en het is toch billenknijpen. Dan de 45^e minuut een vrije trap en onze Ans die zit erop en krult hem netjes achter de keepster, 2-1 en direct rust.

In de kleedkamer aangegeven hoe wij het beleefden vanaf de kant en gelukkig zagen jullie dat ook, alleen het blijft lastig blijkbaar in het veld om die vrije dame te vinden. Het veld in met de opdracht, bal laag houden en direct inspelen. We gaan er volle bak tegen aan en het blijft verrotte lastig om het uit te voeren. Toch de 64^e minuut een scrimmage in de 16, onze Coos legt de bal op Robino die er nog 1-tje uitkapt en met links legt ze hem in de linker hoek, 3-1 opluchting. Het spel wordt wat harder maar wel fair onder elkaar echter er moet nog een dame af bij Cwo, dus nog 9 over. Ze blijven toch met hun positieve karakter door voetballen. In de 69^e minuut komt de bal in de 16 en wordt slecht weg gewerkt door hun verdediging en via de kluts komt die bij onze Annabel Suijker en die denkt niet na en schiet hem met alle power die ze nog heeft in de rechter kruising, heerlijk de 4-1. In deze 2-tal over situatie sta ik toch ongeveer 5 minuten met mijn rug naar het veld, want hoe kan het dat de tegenstander toch de bal krijgt en gewoon kan aanvallen en schieten op onze goal. Ook het opzoeken van de drukte aan de rechterkant als wij de bal hebben en niet “gewoon” kantelen naar de linkerkant lukt niet. In deze situatie moet er nog een speelster van Cwo af door een vervelende overtreding en toch nog blijven ze gaan. We schrijven de 80^e minuut en Jordan krijgt de bal op 20 meter van de goal, speelt er 1-tje uit en knalt de 5-1 binnen. We spelen de wedstrijd netjes uit en na het fluitsignaal complimenteren we als team deze tegenstander met hun doorzettingsvermogen.

Moraal van deze wedstrijd: Als coach moet je na afloop van zo een wedstrijd blijkbaar eerst 10 minuten in de spiegel tegen jezelf praten om toch positief naar jullie te zijn, gefeliciteerd meiden met de 3 punten.

Lekker weekend vieren, tot maandag.

Josephine.