MVV ’27 VR1 – PPSC VR1  (2-2)

Vandaag de wedstrijd tegen de huidige koploper. Een tegenstander die het moet hebben van lange ballen naar voren en sommige te fysiek ingestelde meiden. Snelheid en de 1 op 1’s is ook voor hun een handelsmerk. Ga er maar tegenover staan en verzin een plan. Vooraf een soort van strijdplan bedacht, maar dat viel al snel in het water. Dan maar op onze eigen manier en als team de strijd aangaan.

We beginnen direct en de snelle linksbuiten met HD bleek een meisje te zijn die ook zonder HD heel snel en wendbaar was. We konden haar redelijk onder controle krijgen door heel veel vuile meters te maken voor elkaar en zo een wedstrijd zou het ook worden. HEEL VEEL VUILE METERS voor elkaar maken en dat is goed om te zien. Het spel deed zich voornamelijk tussen de 16 meters afspelen met niet echt kansen voor beide teams. We krijgen dan toch in de 13^e minuut een heerlijke aanval waarbij Robino vanuit de verdediging de bal krijgt en direct een steekpass geeft op Jor en die met een ouderwetse punter de 1-0 erin legt, geweldig. De strijd blijven jullie leveren en strijden voor elke meter. Het was goed te zien dat er heel veel beweging was zonder bal. Het onvermijdelijke gebeurd natuurlijk altijd als je het niet en toch eigenlijk weer wel verwacht en de 1-1 valt in een scrimmage. De strijd gaat verder en de nodige keiharde overtredingen worden wel befloten, maar het weerhoudt ze niet om daarmee door te gaan. Roma was even alle lucht uit haar longen kwijt, maar opstaan en doooor. Gelukkig blijven jullie er in geloven en gaan mee in de duels als het moet en af en toe blijven jullie eruit weg en dan zie je de kracht en sterkte van dit team. Strijd leveren voor elkaar en die vuile meters gewoon maken zonder te klagen. We lezen dan de 32^e minuut waarbij we direct druk zetten als zij lopen te kloten in hun verdediging en Robin onderschept de bal en straft het direct af en de 2-1 is een feit. Dan komen de momenten dat we het af moeten maken om niet verder in de problemen te komen, maar dat lukt gewoonweg niet mede door die snelle jonge meiden die in de 1 op 1’s gewoonweg slim en beter zijn. Gelukkig fluit de scheids voor de rust, effe bijpraten.

De tweede helft wordt een nog heftigere wedstrijd als de eerste helft waarbij de overtredingen wat harder worden waarbij gewoon voetafdrukken staan in voorhoofden. Er worden ook kleine vluchten gemaakt door de lucht en daarbij had best een gekleurd kaartje effe rust kunnen brengen in het spel. Het was ook vaak dezelfde speelster die het deed, maar goed we moeten door. Niet zeike Marijke zeggen we dan en als we dan zouden scoren dan ken je ze afstraffen. Het is echter alles op onze helft en dat deden ze wel goed en zelf konden we er weinig meer tegenover zetten, hoe hard jullie ook streden om de vuile meters voor anderen ook te lopen. Er waren er die op alle posities gelopen hebben deze wedstrijd, maar het moest in het belang van het team, meaculpa. Dan gebeurd natuurlijk wat we niet willen, maar we wisten ook dat het eraan zat te komen en de 2-2 valt, helaas. Over en weer vallen nog wat kleine kansjes en hachelijke momenten en eigenlijk gelukkig fluit de scheids af. Is het dan 1 punt gewonnen of 2 punten verloren? Voor iedereen zal het anders voelen. Wij vonden in ieder geval dat jullie trots mogen wezen op deze uitslag.

Met vele zieken, vakantiegangers, geblesseerden, maar gelukkig de hulp van Jen en Lisan uit Vr3 hebben we toch 1 punt gewonnen.

Moraal van deze wedstrijd: Soms moet je je wenkkies beschermen met je handen en als korfbalmeisje is dat logisch. Bekende uitspraak van een laatste dame bij VR1.

Meiden, gestreden als strijders.

Fijn weekend, tot maandag.

Josephine (interim van nog nader te bepalen vrouwelijke naam van Ronald). Inzendingen kunnen in DM’tje ingestuurd worden.