Om deze keer maar met het moraal van het verhaal te beginnen. Zonder strijd geen overwinning, en daar is vandaag geen speld tussen te krijgen!! En dat op het geweldige aanvangstijdstip van 16.30 uur.

FC Maense (is het nou Maanse, Meense of toch Ma-ense) is geen vereniging die de VR afdeling van MVV vaak heeft aangedaan de afgelopen jaren. En omdat in deze jaargang Maense 2 VR teams heeft met een selectie van meer dan 30 dames is het toch echt afwachten wat ons te wachten staat, ondanks dat dit VR2 team nog puntloos is. En dat zou blijken te kloppen, 1 van de dames van Maense “versprak” zich na de wedstrijd, kortom 3-4 dames uit hun VR1 (spelen 2 klassen hoger) deden mee, mede daardoor werd het een echte wedstrijd, en wel te verstaan een fysieke wedstrijd. En op een slecht veld met hoog gras. Maar goed, daar hebben beide teams last van, al zijn het geen lekkere omstandigheden om lekker te tikken (op een voormalig honkbalveld waarbij de beiden dugouts rechts en links van 1 en een dezelfde cornervlak gepositioneerd waren, heel apart).

Dan de wedstrijd. Vanwege wat afwezigen (blessures en vakanties) moeten we het vandaag doen met slechts 2 wissels

Jullie beginnen uitstekend, de bal gaat lekker rond en al in de 2e minuut is het good-old Coos die vanaf de rechterkant naar binnen snijdt en de score opent. De aanval begon achterin bij Nina en via Annabel en Robin werd de verdediging van Maense uit elkaar getrokken en kon Coos beheerst de bal in de lange hoek schuiven, 0-1.

Na de goal gaat Maense en er een fysiek duel van maken. Voetballen in de as (dames uit hun VR1) en de dames eromheen die de duels niet schuwen. Mede daardoor wissel ik binnen 20 minuten 2 keer. We blijven scherp, en onze Robocop moet  eigenlijk de 2e maken maar ze stuitte jammerlijk op de keeper, om ettelijke minuten later (na een pass van Jordan) de bal net naast te prikken. Maar tussen deze acties door weten we wel de marge te verdubbelen. Via meerdere schijven komt de bal via Marinka en Ro bij Jordan, die keurig aanneemt, kijkt, en binnenschuift, 0-2.

Nadat Marinka ook nog dicht bij een goal is geweest met een mooie lob en nadat Ro oog in oog met hun keepster de bal niet tussen de palen krijgt ontstaat een rommelige fase, waarin wij misschien wel op 2 gedachten hinken. Maense weet een handvol corners bij elkaar te spelen en nadat een paar pogingen (hoog) over en/of naast gingen is het na 45 +1 (zal je net zien) toch raak, 1-2. Uit een corner krijgen we de bal niet weg, de bal blijft hangen en hun uitstekende centrale verdedigster kogelt het leer tegen de touwen. Rust.

In de 2e helft verandert het spelbeeld niet heel veel, Maense blijft het proberen zonder tot grote kansen te komen en wij blijven gevaarlijk in de omschakeling, al komen we er niet echt “doorheen”. Er zijn wat onvriendelijkheden, een paar harde overtredingen en een scheidsrechter die toch wel vaak 1 kant op floot, helaas voor ons niet al te vaak de onze. Nadat de scheids het spel had stilgelegd wegens een blessure liet hij het spel hervatten met een inworp i.p.v. een scheidsrechtersbal, ondergetekende wees de beste man daarop waarop de scheids aangaf dat we toch vooral “ons bek moesten houden”….; tsja en dat op de “Dag van de Scheidsrechter”, beetje jammer. Wat volgde was een vervelende fase waarin Jordan 3-4 keer werd teruggefloten voor buitenspel, hetgeen ook minstens zoveel keer twijfelachtig was. Robin meende recht te hebben op een hoekschop, een handsbal voor ons op een goede plek werd “niet gezien” en Maense kreeg na een op het oog ongelukkige botsing een makkelijk gegeven vrije trap net buiten de zestien. Kortom, van die momenten dat het echt even tegen zat.

Maar onze kanjers zouden onze kanjers niet zijn als de rug niet werd gerecht. En hoe, nadat Jordan hard aangepakt werd, een klein kwartier voor tijd, volgt een vrij trap op 20 meter van de goal. Angela gaat erachter staat, en schitterend via de onderkant van de lat slaat de bal binnen, 1-3. Schitterende goal en wat volgt is toch wel ontlading. Wat volgt is een rustige slotfase. Maense probeert het, maar daar was het geloof op een goed resultaat wel verdwenen. Bij ons was er nog een kansje voor Ro te noteren en probeerde Annabel en Jordan nog een keer door de defensie van Maenste combineren. Helaas vielen er geen goals meer. Nadat onze Robin nog even vakkundig doormidden werd gezaagd moest zij het veld verlaten. Uiteindelijk viel het gelukkig mee.

Punten in de tas en op naar de Mac. En alles en iedereen weer oplappen voor volgende week. Kaar bleef vandaag preventief aan de kant, bedankt voor het supporteren. Joyce bedankt voor de mooie foto’s, en Michelle voor het vlaggen. En uiteraard Jennifer bedankt voor het invallen vandaag.

Fijn weekend allemaal en tot volgende week.

Ronald (interim Josephine )