Semper Altius VR1 – MVV ’27 VR1 (0 – 5)

Afgelopen zaterdag hadden we Semper Altius thuis en nu mochten we op donderdagavond bij hen aantreden. Met allerlei scenario’s er naar toe, want alles kan nog, we staan op Deuce om in tennistermen te praten en we willen naar Matchpoint. Vooraf duidelijk weer aangegeven dat niets zeker is na de wedstrijd van zaterdag, want avondwedstrijden liggen ons in het algemeen niet. Het is erop of eronder en eerder behaalde resultaten, daar kan een rood kruis doorheen, dat telt niet.

Geen spanning op de benen althans daar leek het op, want jullie gingen vanaf het fluitsignaal er direct bovenop. Jullie hadden maar 1 taak, zo snel als mogelijk scoren en het liefste een paar. Lekkere aanval over rechts in de 10^e minuut en Robocop omzeilt wat dames en gaat naar de grond voor de 16, maar Yootje, die op de brommer al onderweg was, kreeg de bal aangerold en knalde hem keihard in de kruising, 0-1. We blijven lekker druk zetten en halen de bal er ook weer lekker uit om weer opnieuw op te bouwen. We krijgen een corner tegen in de 17^e minuut en bij het uit verdedigen legt Keashia de bal over 20 meter over hun verdediging en Marink gaat er als zo een zwart-wit gevlekt dier achteraan die normaal na een lange winter de wei weer in mag. Sprintend met de bal komt ze voor de keepster en legt hem in het rechterhoekje, heerlijke ontlading voor haar en het team, 0-2. Oh, oh wat een luxe en als we nu maar scherp blijven. Semper hanteert geregeld de lange bal richting hun spits en dat hadden we zaterdag ook al goed onder controle en dat lukte nu ook aardig, hoewel ze echt handig, snel en gewoon goed is. Het spel blijft op en neer gaan en we moeten behoorlijk aan de bak om ze bij ons weg te houden, maar bij de omschakeling zijn we echt sterk en scherp. De 29^eminuut krijgen we een vrije trap op 35 meter links van de goal, een dejavu van een paar jaar geleden Exc. M uit, onze Keash gaat er weer achter staan en schiet. De bal ging met een klein beetje geluk in de korte hoek dit keer, maar de blijdschap was er niet minder om, 0-3. Keash had zelfs nog puf over om naar de zijkant van het veld te rennen om het met mij te vieren. Nu gaan de aanvallen 1 voor 1 achter elkaar door. De 42^e minuut krijgt Fee de bal heerlijk diep ingespeeld en ze ziet Keash inschuiven op de 16 centraal, Fee speelt haar aan en Keash neemt hem aan en de 0-4 is een feit, lekker vlak voor de rust en dat was nodig, want de 2^e helft lukte er haast niets meer.

De tweede helft is dan zo een helft die we vaker hebben zou je zeggen en dat was qua kansen ook zo. Er moet wel bij gezegd worden dat we ook haast niets meer weggaven. Verandering in de opstelling doordat sommigen ook moeten werken in de nacht en dus 1 helffie spelen en dan hoppa de nacht weer in gaan. De wil om de uitslag groter te maken is er zeker, alleen Semper gaat heel slim doorschuiven en daar hadden wij eigenlijk geen antwoord op. Op die momenten hadden wij de hoge bal moeten hanteren, maar dat is altijd makkelijker gezegd als gedaan. Toch blijven jullie wel voetballen en zoals gezegd, gaven jullie haast niets meer weg achterin, want ze wilden heel graag dat ene doelpunt maken. Het wordt een leuke strijd tussen de 16 meter aan beide kanten met hier en daar wat pittige maar faire duels. Dit zijn wel de tegenstanders die je graag hebt in het veld, gewoon voetballen, niet zeiken, uitdelen, incasseren en accepteren. Gewoon lekker voetballen en op een eerlijke manier het einde van de competitie halen. We krijgen dan toch in de 82^e minuut nog een heerlijke bal van Robocop op Marinka, die de diepte zoekt, ze omspeelt de keepster en maakt de 0-5 en vooral wat een ontlading nog bij die kanjer. We spelen de wedstrijd verder uit en gaan met een heerlijk gevoel terug richting Maasland. We doen het met zijn allen meiden en ik ben blij dat we de meesten gewoon altijd op der vaste plek kunnen zetten en dat er zijn die je werkelijk waar overal neer kan zetten (alleen niet in de goal 😊😊). Dat is echt de kracht van dit elftal.

Jennifer weer bedankt voor het mee willen spelen op het aller-allerlaatste moment.

Moraal van deze wedstrijd: Jullie gingen er voor staan en deden het.

Morgen uitrusten, niet stappen, vroeg naar bed en hoppa door naar Matchpoint.

Josephine.