Kethel Spaland Vr1 – MVV’27 VR1                                         Eindstand 2-3

Geflatteerde 3-2 winst, maar gelukkig weten wij beter!!!!

Het was eindelijk zover, de 1^e competitiewedstrijd voor dit seizoen. In de beker zijn we heel gelukkig door naar de knock-out rondes, maar vandaag ging het weer echt gebeuren. De avond ervoor allemaal netjes gekeken naar de bruiloft van onze Joëlle en Jelle (Jesse), via een link en daardoor waarschijnlijk ook allemaal op tijd in het mandje. Uitgerust kwamen we dan ook aan op het voor ons vernieuwde complex van Kethel Spaland.

Door het corona gebeuren weer maar 1 kleedkamer voor 4 personen, dus dat wordt hem niet, dan maar weer op het veld omkleden, wat is dat toch een armoede. Maar goed niet getreurd, heerlijk voetbalweer, lekkere warming-up, niet te lastige voorbespreking, maar gewoon het veld in en los het maar eens op met alles wat in de vorige wedstrijden is gezegd over tactieken.

We begonnen werkelijk waar heerlijk, elke combinatie was raak, we stonden overal goed, we schoven meteen in en eigenlijk is het dan wachten op direct de eerste goal. Zo gezegd, zo gedaan, heerlijke doorspeelbal aan onze Kaar, opendraaien, Gaab start en precies op maat de aanname, doorbewegen en kijken waar de keepster staat en killen, heerlijk 0-1 en dat binnen 5 minuten. Zou ik ervoor kunnen gaan zitten? We bleven lekker in de wedstrijd met goede trainingscombinaties, er was alleen 1 sta in de weg en dat was die vreselijke goede sluitpost ook wel keepster genoemd van de tegenpartij, ze haalde alle ballen eruit. Elke aanval die goed opgezet werd, was zij de laatste die het voor ons verpestte. Uiteraard gebeurd dan na 30 minuten wat altijd gebeurd, zij een goede aanval, waarbij onze verdediging effe niet attent genoeg was en de 1-1 was een feit. Ongeloof bij jullie, maar gelukkig pakten jullie het weer op en via een heerlijke aanval over rechts dit keer, kon Ger de bal heerlijk voorgeven en de opkomende Tess schoot hem direct in de netten, 1-2. Dit moest toch gewoon een 1-6, 1-7 worden.

2^e helft zonnetje in de rug, alles wees in de richting van een monster uitslag. We kwamen via rechts, via links, door de midden, we kwamen van alle kanten, maar steeds dat vreselijke goede keepstertje, die overal nog net met haar vingertoppen bij kon. Je weet dan, het zal toch niet weer gaan gebeuren, maar ach de bal is rond en we zullen het achterin dicht moeten houden, hoe graag we ook door willen schuiven. Dan hier en daar ook nog wat wissels die door de warmte kwamen en waardoor het afentoe effe paniekerig werd en waarbij we andere posities moesten opvullen. Steeds weer die geweldige aanvallen en veel corners en toch niet die afwerking die we willen zien. Dan wordt toch jullie geduld beloond en via een lekkere aanval beland de bal bij Karen en in plaats van recht op de keepster, doet ze wat ik altijd vraag, hij gaat de hoek in en de 1-3 is een feit. Je hoopt dan toch op een directe overloop naar een hogere uitslag, zeker gezien het gehele spelbeeld. Wat er echter gebeurd is dat de werkelijk goed leidende scheidsrechter ineens voor 3 overtredingen fluit waarbij ik mijn vraagtekens had. Er waren wel ergere schouderduwen gegeven, maar goed hij staat er toch maar. Afijn, drie vrije trappen achter elkaar, waarbij we 2 keer de bal konden onderscheppen door onze Lani en de derde ging in de verre kruising en helaas was de 2-3 een feit. Hierna nog een paar aanvalletjes aan de andere kant en toen floot hij af en konden we de zeer verdiende winst even vastleggen met een overwinningsselfie.

Moraal van deze week: Je moet erbij zijn geweest om te zien hoe makkelijk we elkaar soms vinden.

Fijn weekend, tot maandag.

Josephine.