Den Hoorn Vr2 – MVV’27 VR1                     Eindstand 1-4.

Lobje hier, lobje daar!!!!

Na een week van goed trainen met als afsluiting de lobjes partij afgelopen donderdag gingen we vandaag met een onbekend gevoel naar Den Hoorn, vandaar de titel, we wisten ook niet dat dit zou gebeuren. Als we het hiermee af konden doen, dan was het elke week makkelijk. Meiden, dit was zo’n wedstrijd waarbij je soms niet met je voeten moet voetballen maar met je hoofd. Het was van tevoren al moeilijk om de vinger op de tactiek te leggen hoe we moesten gaan voetballen. Het team van Den Hoorn had 9 uit 3 en 6 oktober voor het laatst gevoetbald. Heel lastig inschatten hoe we moesten gaan staan. Op voorhand maar de tactiek gebruiken als de wedstrijd ervoor en maar even aankijken hoe het loopt.

Het veld op bij een heerlijk zonnetje en koude wind. Aftrap en meteen er boven op. Bal veroveren en we zaten nog niet in de dug-out of Roos knalde de 1^e er al lekker in, 0-1. Dit was ook zo’n gun goal voor der na de zware blessure die ze gehad heeft en weer lekker op de weg terug is. Helemaal top en nu blijven voetballen en constant druk zetten. Echt elkaar makkelijk vinden werd het niet, vaak te gehaast uitverdedigen en lange hoge ballen. Dit was ook de verdienste van de tegenstander die ook direct druk zette. Lastig is het om daar onderuit te voetballen en dan moet je inderdaad met je hoofd voetballen. Heerlijke aanval opgezet aan de rechterkant en lange bal richting Keash die aanneemt en met een heerlijke lob gaat die erover heen, 0-2. De tegenstander komt toch ook wel gevaarlijk via het middenveld door mede door het doorschuiven en dus een dametje meer. We komen er af en toe goed mee weg, maar ook door het naar de buitenkant uitverdedigen halen we ze van de goal weg. Lani red ons nog een paar keer en zo kunnen we het uitzingen tot de rust met de wetenschap dat het een hele andere 2^e helft ging worden.

De 2^e helft Ger moest weg, Joyce mocht eigenlijk niet meer, Fee en Tes hadden blessures, dus we moesten even goede afspraken maken en ons goed voorbereiden op een heftige 2^e helft, want zij zouden gaan doorschuiven en wij eigenlijk nog maar 1 wissel. Nu moesten we het laten zien dat we onder druk ook aardig konden voetballen. Zoals gezegd, ze komen en ze komen goed en het is effe alle ballen weg en hopen op een goede counter. Het valt niet mee en dan een scrimmage voor onze goal waar een duidelijke overtreding volledig over het hoofd werd gezien door de verder goed fluitende scheidsrechter, 1-2. Dit gaat ons niet gebeuren en we spelen een tandje harder en feller en toch zat het er op één of andere manier niet in dat we rustig konden opbouwen, het was allemaal erug gehaast. Dan komt er een best wel harde overtreding op onze Robocop Ro (wat een meters maak je) en de scheids fluit op aandringen van iedereen van ons. Er worden wat beschuldigingen gedaan en ook hier moet je je hoofd weer gebruiken en niet erin mee gaan. Hij geeft netjes een gele kaart en ze mag 10 minuten gaan zitten. Duidelijk aangegeven tegen Ro en Ras, hou je hoofd erbij en ga voor die 1-3. Tegen10 man spelen is vaak niet altijd makkelijker als tegen 11, maar in dit geval kregen we weer overwicht en na wat mooie paasjes kon Ro haar lobje compleet maken en de 1-3 was een feit. We bleven weer doordrukken en mede door hun keepster lukte het gewoon niet om er nog 1 in te prikken. Vrije trap op de zijlijn en Keash probeert het, helaas net naast. We komen hierna nog een aantal keren in scoringspositie, maar zij ook en dan een mooie uitgelokte vrije trap op randje 16. Normaal voor een rechtspoot, maar op mijn uitdrukkelijke aanwijzing moest Ras het doen. Ze staat er komt een overstapje en Ras schiet met alles wat ze heeft die bal keihard in de kruising, waarbij de bal blijft hangen in het kruisijzer. Heerlijk en hopelijk helpt het je deze dag verder. Ontlading uiteraard bij de meiden en de coach en met nog even te spelen komt er een soort van warme deken over ons. De scheids fluit af en de punten gaan mee naar Maaaaaasland.

Moraal van deze wedstrijd: Er is een spreekwoord wat zegt: ”Je moet de koe bij Den Hoorns vatten”. In dit geval een moeilijke wedstrijd op de juiste manier aanpakken.

Marinka weer harstikke bedankt voor het meespelen deze wedstrijd en zoals jezelf al zei, ach ik was toch al in Den Hoorn en mocht 3 minuten voor tijd bij mijn eigen wedstrijd eruit omdat ik nog een wedstrijd moest spelen. Wat een heerlijke mentaliteit.

Meiden fijn weekend en ik hoop dat ik een volgende keer eens mee kan naar de kantine na een overwinning. Tot maandag.

Josephine.