Laat ik dit verslag eens beginnen over grensrechters (een ondankbaar baantje) en wel het feit dat ons tweede nota bene spelend in de reserve eerste klas al heel het seizoen er geen een heeft, dus gaan reserve spelers dit doen en ja de een heeft er kaas van gegeten en de ander weet echt niet wat hij moet doen. Een niet zo’n goed voorbeeld van een vaste grens is de onwaarschijnlijk super aardige man van DSO die te pas en te onpas zijn vlag op stak, dit tot onbegrip van een ieder die het zag. De scheids trok zich er ook niets van aan en liet de man dan ook regelmatig staan, maar het feit doet zich wel voor dat zij tenminste een vlaggenist hebben, bij ons werd Kane voor de leeuwen gegooid en Kane hoort bij degenen die er geen bal van snappen (even voor de goede orde Kane we nemen je echt niets kwalijk) en dat resulteerde in minuut 15 in een 0 – 1 achterstand terwijl de man die scoorde bij het aannemen van de bal ongeveer een meter buitenspel stond. In minuut 40 gebeurde hetzelfde, er werd niet gevlagd, maar gelukkig voor ons zag de scheids het wel.

In de tussentijd gebeurde er van alles in de redelijk spannende pot voetbal want 2 minuten na de 0 – 1 kregen we na een duidelijke handsbal een pingel en Bauke ging achter de bal staan maar zijn te slap ingeschoten schot was een makkelijke prooi voor de keeper. Voor de rest konden we zien dat onze tegenstander wel degelijk heel goed kon voetballen met als absolute uitblinker de nummer 10. Echt een speler waar je van kan genieten als voetballiefhebber en ook een speler die bij ons op zeker in het eerste zou acteren. Thijs had de ondankbare taak om hem het leven zuur te maken en dat deed hij met verve maar af en toe werd hij toch gek getikt. Ondanks het veldoverwicht van DSO wisten we de rust te halen met een 0 – 1 achterstand dus alles nog mogelijk.

De tweede helft liet een ander MVV zien, lieten we het kaas van ons brood eten in de eerste helft nu werd er geknokt en met passie gevoetbald en zo nodig ging de beuk erin en dat leverde een paar kansjes op terwijl we geducht moesten zijn op de aanvallen van onze tegenstander. Zonder iemand tekort te doen vielen Thijs en onze kleinste man Jimmy op door onverzettelijkheid en de wil om er een goed resultaat uit te halen. In minuut 67 kwam de ontlading want na erg goed doorzetten van Thom kwam zijn voorzet op het grote hoofd van Max ( geintje ) en de 1 – 1 was een feit. Met nog 20 minuten op de klok kon het alle kanten op gaan, DSO werd en was gevaarlijk maar wij ook ,zo ging een kopbal van Niels net naast de rechterpaal naast en was Kane (voetballen is fijner he) wel heel dicht bij de verrassing, maar zijn kopbal ging rakelings langs de linkerpaal. Even later floot de scheids voor het einde en hadden we een bonuspunt binnen tegen de nummer drie van de ranglijst.

We staan onderaan en we krijgen nog 4 finales tegen allemaal ploegen die in de buurt staan en met de vechtlust en passie die jullie nu lieten zien moet het gewoon nog mogelijk zijn, we gaan het zien.   

Opstelling: Mark van Barneveld, Jay Degens (Niels Scheffers), Jimmy vd Hoeven, Stijn van Wijk, Thijs de Vast, Thom de Koning (Kane de Graaf), Tim van Rijthoven, Roan Dechering (Samuel de Haas), Bouke Schippers (Job Taal), Mac de Vetten, Dennis Terlouw.