Westlandia VR1 – MVV’27 VR1  (0-4)

Dat een team bestaat uit 11 speelsters is normaal. Dat je een team hebt met vaste keepsters is heerlijk in het vrouwenvoetbal. Dat je een team hebt waarbij speelsters der veld positie in ruilen om te keepen in het belang van het team is perfect. Laten wij dat nu hebben, chapeau meiden.

Een doordeweekse pot voetbal is tegenwoordig schering en inslag. Meiden overdag hard gewerkt en dan in de avonduren nog effe knallen. Woensdagavond was het weer zover, uit bij Westlandia op een heerlijk veld met een prima tegenstander en een perfect leidende scheidsrechter, wat een genot. Ook vooraf wel een lastig terugkijk moment, waarbij een maand of 5 geleden een ernstige blessure plaatsvond. Je ziet aan de speelster vooraf dat ze er mee bezig is en wat is dan wijsheid. Even erover hebben of laten gaan. Het moment dat je hoort dat je dan niet op dat veld speelt, maar op veld 1, was voor mij het moment om het er niet over te hebben. Ik voelde dat ze het er wel uit zou spelen na wat aanmoedigingen en dat is prima gegaan. Elke week maken we er stappen in, met complimenten aan fysio MVV’27 en uiteraard Kaar zelf.

In de kleedkamer vooraf aangegeven dat we na het verlies van vorige week en de daling naar de 4^e plaats er vandaag bij winst, gewoon weer 1^e staan. Hele spannende poule, waarbij we allemaal om elkaar heen draaien. We begonnen direct met volle druk erop en dan ook echt met zijn allen. Heerlijk als je dan de dingen ziet waar we al zo lang op trainen. De coaching in het veld gaat steeds beter en we schuiven ook lekker door als het kan, waardoor we een dametje meer creëren op het middenveld en achter de spits. De conditie is dan ook van dien aard dat het bij omschakelen gewoon opgevangen wordt met druk op de bal door de rest van het team. Doordat de scheids lekker als een Bas Nijhuis alles liet gaan konden wij ons spelletje goed uitvoeren. Balletje via het middenveld inspelen eronder komen en de lange bal naar de andere kant. Als dan de voorhoede samen lekker kunnen combineren en de spits voor elke bal gaat dan kan de 0-1 er zomaar komen. Je ziet daarna direct dat Westlandia een beetje inzakt waarbij de opbouw juist bij ons goed kon worden uitgevoerd. Op dat moment kunnen er zomaar nog 2 doelpunten vallen. We blijven echt lekker combineren in alle rust met goede coaching en dan krijgen we het titeltje. Keepster geeft een heerlijke uittrap en via 3 schijven komt de voorzet en de 0-2 is een feit. Eenzelfde soort van moment krijgen we daarna en eigenlijk is via een aantal heerlijke combies de voorzet van onze Lisanne (geleend Vr4) de 0-3 een feit en Ro kan de hattrick op haar naam zetten. Rust.

In de kleedkamer even uiteen gezet dat dit nooit meer weggegeven kan en mag worden. Er worden wat wissels uitgevoerd en bekeken wat wijs is in verband met de afgelopen blessures en de meiden die daarvan terugkomen. Zo gezegd zo gedaan. Vanaf het fluitsignaal de weg weer ingezet naar hun goal met dezelfde inzet die jullie altijd in het veld leggen, 150%, het kan nooit eens rustig, maar gewoon volle bak, complimenten en trots. Tweede helft megaveel corners voor ons en onze Ras weet wat te doen. Perfect in de 16 en het 5 meter gebied en verschillende voetjes schoppen ertegenaan en onze Yootje heeft de laatste voet en de 0-4 is een feit. Doordrukken of inhouden, wat is nu wijsheid. Bij mij een vraag, bij jullie geen issue, dus dooooooor!!!! Heel veel aanvallen, minder resultaat voor jullie, maar als coach zie ik wel dat jullie de combies blijven hanteren en dat is goed. Er vallen geen goals meer en we wisselen nog wat op gevoel qua dat het niet meer hoeft en om blessures verder te voorkomen en de uitstekend leidende scheids fluit af. De 3 punten weer binnen.

We mochten het deze avond weer doen met: Keash, Lerrie, Tess, Joelle, Yootje, Charel (een keer geen ND), Eef, Ro, Marink, Lisan, Rassie, Kaar en Ans (kanjer weet waar je nu alweer staat). Ger jou vergeet ik zeker ook niet, je was er weer bij.

Moraal van deze wedstrijd:  Als je in het begin van de wedstrijd de toon zet en de grens opzoekt, betaald het zich meestal uit op het einde.

Lisanne bedankt voor het mee willen spelen op zo een korte termijn.

Vanavond lekker trainen, op naar de volgende belangrijke tegen Ariston VR 2(1).

Josephine.